Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/523 Esas 2020/4004 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/523
Karar No: 2020/4004
Karar Tarihi: 29.06.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/523 Esas 2020/4004 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasında davalı Hazinenin davacıya 31.368,36 TL maddi, 100.000,00 TL manevi tazminat ödemesine karar verdi. Ancak, davanın avukatlık ücreti hesaplamasında tarifenin doğru uygulanmadığı gerekçesiyle davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülerek hüküm bozuldu ve dosya yeniden İstanbul Anadolu 10. Ağır Ceza Mahkemesine gönderildi. Kararda, tazminat davaları nedeniyle Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince hesaplanan nisbî avukatlık ücretinin belirlenirken tarifede belirlenen maktu ücret sınırlarına riayet edilmesi gerektiği, sulh ceza hâkimliklerinde takip edilen işler için belirlenen maktu ücretten az, ağır ceza mahkemelerinde takip edilen davalar için belirlenen maktu ücretten fazla avukatlık ücreti takdir edilemeyeceği belirtildi. Bu nedenle mahkeme kararında davacı lehine yazılı şekilde fazla vekalet ücreti takdir edildiği ve bunun kanuna aykırı olduğu vurgulandı. Kanun maddeleri olarak 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 142/9. maddesi, 303/1. maddesi, 302/1. maddesi, 304/1. maddesi ile 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 8. m

12. Ceza Dairesi 2020/523 E. , 2020/4004 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 31.368.36 TL maddi, 100.000.00 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, davanın tamamen reddedilmesi gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5/8/2017 tarihli 694 sayılı KHK ile değişik, 5271 sayılı CMK"nın 142/9. maddesi uyarınca, tazminat davaları nedeniyle Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince hesaplanan nisbî avukatlık ücreti ödeneceği, ancak, ödenecek miktarın tarifede sulh ceza hâkimliklerinde takip edilen işler için belirlenen maktu ücretten az, ağır ceza mahkemelerinde takip edilen davalar için belirlenen maktu ücretten fazla olamayacağı hususu gözetilmeden, davacı lehine yazılı şekilde fazla vekalet ücreti takdir edilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5271 sayılı CMK"nın 303/1. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı madde uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının davacı lehine vekalet ücreti takdir edilen 4 numaralı paragrafta yer alan "13.259,47 TL" ibaresinin çıkartılarak, yerine, “5.450 TL” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK, İstanbul Anadolu 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 19/11/2019 tarihli ve 2019/404 Esas, 2019/510 Karar sayılı kararına karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK"nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için İstanbul Anadolu 10. Ağır Ceza Mahkemesine; GÖNDERİLMESİNE; 29/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.