Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2018/56 Esas 2019/3026 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/56
Karar No: 2019/3026
Karar Tarihi: 08.05.2019

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2018/56 Esas 2019/3026 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı satın aldığı araçta tedbir olduğu için devir işlemini tamamlayamamıştır. Bunun üzerine davacı, aracın iadesini ve ödediği miktarın tahsilini davalıdan talep etmiştir. Ancak davalı aracın satış sırasında tedbir olduğunu bilmesine rağmen kabul ederek aldığı, aracın uzun bir süre davacının tasarrufunda olduğunu iddia ederek davanın reddini istemiştir. İlk incelemede mahkeme, davacının talebini kabul etmiştir. Ancak davalının temyizi sonucunda davacının aracı kullanmaya devam ettiği ve dolayısıyla aracın mevcut haliyle kabul edildiği sonucuna varılmıştır. Sonuç olarak, davacının akitten dönme hakkı kullanma hakkı olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri: Türk Borçlar Kanunu (TBK) Madde 227, TBK Madde 228, TBK Madde 229, TBK Madde 230.

19. Hukuk Dairesi 2018/56 E. , 2019/3026 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki ayıplı malın iadesi- alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davacının davalıya ait aracı 09.07.2002 tarihinde noter kanalıyla aldığını ancak araç kaydı üzerinde tedbir kararı bulunması nedeniyle devir işleminin yapılamadığını, bu nedenle ayıplı aracın davalıya iadesini ve ödediği miktarın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davaya konu aracı satın alan davacının satış sırasında üzerinde tedbir olduğunu bildiğini ve bu durumu kabul ederek aldığını, aracın 20.12.2008 tarihine kadar davacının tasarrufunda olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, 02/07/2014 tarih 2012/84 Esas, 2014/342 Karar sayılı ilam ile davanın kabulüne karar verilmiş, kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 26/01/2017 tarih, 2016/4952 Esas 2017/529 Karar sayılı ilamında belirtilen “Davaya konu aracın 09.07.2002 tarihinde noter huzurunda davalı tarafından davacıya satışının yapıldığı, davacının 30.07.2002 tarihinde tescil başvurusunda bulunduğu trafik kaydındaki ihtiyati tedbir nedeniyle davacı adına tescilin gerçekleşmediği dosyadaki belgelerden anlaşılmıştır. Dava 19.10.2010 tarihinde açılmış olup, davacı araçta bulunan hukuki ayıbı 30.07.2002 tarihinde tescil başvurusu sırasında öğrenmiştir. Bu tarihten sonra dava tarihine kadar aracı kullanmaya devam ettiği gibi satıcıya karşı da ihbar yükümlülüğünü yerine getirmemiştir. Bu durumda aracı mevcut haliyle kabul etmiş sayılır. Akitten dönme hakkını kullanamaz. Mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle davanın kabul edilmesi doğru olmamış kararın bozulması gerekmiştir.” şeklindeki gerekçelerle hüküm bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda, davalının süresinde ayıp ihbar yükümlülüğünü yerine getirmeyerek aracı kullanmaya devam ettiği, bu durumda aracın mevcut haliyle davacı tarafından kabul edildiği, davacının akitten dönme hakkını kullanamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Davacı vekili temyiz dilekçesi ekinde 13.11.2014 tarihli ibraname başlıklı belge ibraz etmiş olup ibraname ve ödeme borcu sona erdiren sebeplerden olması sebebiyle yargılamanın her aşamasında dikkate alınacağından, mahkemece davalılar vekiline ibranameye karşı diyeceği sorulup sonucuna göre bir karar verilmesi gerekir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 08/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.