MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 8. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 30/12/2015 tarih ve 2014/260-2015/1137 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin yaptığı taşımalar üzerine oluşan navlun ücreti için fatura düzenlediğini davalının kendisine fatura edilen ve cari hesabına yansıtılan borcu ödemediğini, bu nedenle davalı aleyhine icar takibi yapıldığını, davalın takibe itiraz ettiğini, itirazın haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek tirazın iptaline, takibin devamına, asıl alacak miktarı üzerinden % 20"den az olmamak üzere icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı taraf davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, faturanın taraflar arasında geçerli bir sözleşme ilişkisi bulunması halinde sözleşme kapsamındaki edimin ifasıyla ilgili olarak düzenlenebileceği, başka bir anlatımla faturanın ifaya yönelik olduğu, öncelikle uyuşmazlık konusu faturalarının temeli olarak taraflar arasında yapılmış sözleşme ilişkisinin varlığının davacı tarafça ispat edilmesi gerektiği, davacı vekiline bilirkişi inceleme tarihinde ticari defter ve kayıtlarını hazır etmesi için HMK 220-222 maddesi gereğince ihtarat yapılmasına karşın davacının bilirkişi inceleme tarihinde ticari defter ve kayıtlarını hazır etmediği, sözleşme ilişkisinin varlığını ispat için sunulan e-mail yazışmalarının sözleşme kuruluş aşamasında icap olarak kabul edilebileceği, sunulan delillerden de faturada belirtilen alacağın ve sözleşme ilişkisinin ispat edilemediği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dava, taşıma bedellerinin tahsili için yapılan takibe vaki itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece, davacı tarafa bilirkişi incelemesi yapılacağı gün ve saatte defterlerin hazır edilemesi için HMK 220-222 maddesi uyarınca “defterlerin ibraz edilmemesi halinde ticari defterlere dayanmaktan vazgeçmiş sayılacağına” ilişkin şerhi ihtiva eden ihtarın tebliğ edildiği, buna rağmen defterlerin hazır edilmediği ve dosya kapsamındaki diğer delillerle de alacağın varlığı ispat edilemediği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir. Ancak, davacı vekilince 16.04.2015 havele tarihli UYAP üzerinden gönderilen dilekçe ile anılan defterlerin çok fazla olması nedeniyle fiilen hazır edilemeyeceği, bunun yerine mahalinde incelenmesinin talep edildiği, mahkemece bu talebin gözden kaçırıldığı anlaşılmaktır. Bu durumda mahkemece, taraf defterleri üzerinde mahallinde inceleme yaparak hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş kararın davacı yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 18/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.