Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/14241 Esas 2015/1983 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Antalya 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 12/05/2014
Numarası : 2007/846-2014/207

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, müvekkilinin davalı kooperatifte 1997 Nisan ayında şantiye sorumlusu olarak işe başladığını, 10.09.2007 tarihinde iş akdinin sona erdirildiğini, hafta tatilleri de dahil olmak üzere 08.00-20.00 saatleri arasında çalıştığını iddia ederek fazla çalışma ücretinin hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacı işçinin fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusudur.
Fazla mesai çalışması yaptığını ispat yükü işçiye, çalışma olgusunun ispatlanması halinde ücretlerinin ödendiğini ispat yükü ise işverene düşmektedir.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların tanık beyanlarıyla sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalarda bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda davacı tanığı G. B. davalı işyerinde haftada 6 gün 09.00-17.30 saatleri arasında çalışıldığını, diğer davacı tanığı Bekir Öztürk ise iki haftada bir hafta tatili yapmak suretiyle 07.00-19.00 saatleri arasında çalıştıklarını ifade etmişlerdir.
Davalı işverenin tanıkları ise 09.00-15.00 veya 16.00 saatleri arasında haftada 5 gün davacının çalıştığını beyan etmişlerdir.
Mahkemece davacı tanıklarının beyanlarına itibar edilerek fazla çalışma alacağı hüküm altına alınmış ise de çalışma saatleri konusunda davacı tanıklarının beyanları birbirinden farklı olduğu gibi tanık B. Ö. "ünde davacı ile aynı gün iş sözleşmesi feshedilmiştir. Hal böyle olunca fazla çalışma yaptığını ispatla yükümlü olan davacının her türlü şüpheden uzak bir şekilde fazla çalışma yaptığından söz edilemez. Anılan isteğin reddi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile hüküm altına alınması isabetsiz olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 19.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.