Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Yapılan soruşturma, toplanan delillerle davacı-davalı kadının kayın validesine ağır hakaretler etmesine, üstüne yürümesine karşılık davalı-davacı kocanın da evin kilidini değiştirdiği, eşini istemediğini söylediği evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda tarafların eşit kusurlu oldukları anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında taraflar dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre her iki davanın da kabulü ile boşanmaya (TMK. md. 166/1 karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile tarafların boşanma davalarının reddi doğru bulunmamıştır.
2-Davalı-davacı koca boşanmanın eki niteliğinde olmayan düğün masrafları ve eşyalara ilişkin tazminat isteminde bulunmuş, başvurma harcı alınmasına karşın peşin nisbi harç tamamlattırılarak (Harçlar Kanunu md.30-32) istekle ilgili  olumlu olumsuz bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması  usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.

 SONUÇ: Temyiz edilen hükmün 1. ve 2. bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz isteklerinin şimdilik incelenmesine yer olmadığına,  temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere   oybirliğiyle karar verildi. 01.05.2007 Salı