Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/4151 Esas 2015/3817 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4151
Karar No: 2015/3817
Karar Tarihi: 08.09.2015

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/4151 Esas 2015/3817 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme, bir hırsızlık olayı nedeniyle sanığı mahkum etmiştir. Ancak karar temyiz edildiğinde, TCK'nın 168/2-4 maddesiyle ilgili bir yazım hatası yapıldığı ortaya çıkmıştır ve bu düzeltilmiştir. Temyiz itirazlarından biri, koşullu salıverme tarihine kadar hak yoksunluğu maddelerinin yanlış uygulandığıdır. Bu nedenle karar bozulmuş, ancak aynı aykırılıklar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden sanık hakkında verilen hüküm, 5237 sayılı TCK'nın 53/1-c maddesi uyarınca düzeltildikten sonra onanmıştır.
Hükümde geçen kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi (hak yoksunluğu maddeleri)
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (mahkeme kararlarının bozulması ve yeniden yargılama yapılması)
- 1412 sayılı CMK'nın 321. ve 322. maddeleri (mahkeme kararlarının bozulması ve düzeltilmesi)

22. Ceza Dairesi 2015/4151 E. , 2015/3817 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Mağdurun 01.12.2010 tarihli oturumda alınan beyanında, olay ile ilgili tüm zararının 30.11.2010 tarihinde giderildiğini belirtmesi, yine mahkemece gerekçe içeriği ve hüküm fıkrasında, mağdurun zararının kamu davası açıldıktan sonra giderildiğinin kabul edilmesine karşın, sanık hakkında etkin pişmanlık hükmü uygulanırken uygulama maddesinin TCK"nın 168/2 yerine 168/2-4 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayrım yapılmadan, aynı maddenin c bendindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyumluğa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılıklar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca sanık hakkında kurulan hükümde 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesinde öngörülen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıvermeye; diğer kişilere karşı belirtilen
yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına karar verilmek suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.