Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2018/6515 Esas 2020/4232 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/6515
Karar No: 2020/4232
Karar Tarihi: 01.07.2020

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2018/6515 Esas 2020/4232 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme Kararı:
Dava, alacak istemine ilişkindir. İlk derece mahkemesi, asıl ve birleşen davanın kabulüne karar vermiştir. Bunun üzerine istinaf yoluna başvurulmuş ancak Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince istinaf istemleri reddedilmiştir. Daha sonra verilen kararın temyizi için davacı ve davalı kurum vekilleri temyiz başvurusunda bulunmuşlardır. Temyiz isteği kabul edilmiş ve yapılan incelemeler sonucu birleşen davada hükmün düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır.
Kararda; asıl ve birleşen dava için ayrı ayrı vekalet ücreti hükmedilmesi gerekirken, tek vekalet ücretine hükmedildiği tespit edilmiştir. Bu durum usul ve yasaya aykırı kabul edilmiş ancak bu aykırılığın düzeltilmesi için yeniden yargılama yapılmasına gerek duyulmamıştır. Kararın, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370. maddesi uyarınca düzeltilerek onaylanması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun “Onama Kararları” başlıklı 370. maddesi; Temyiz olunan kararın, kanuna uy

10. Hukuk Dairesi 2018/6515 E. , 2020/4232 K.

"İçtihat Metni"

Bölge Adliye
Mahkemesi : ... Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi

Dava,alacak istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle asıl ve birleşen davanın kabulüne dair verilen karara karşı davacı ve davalı ... vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince istinaf istemlerinin ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir.
... Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince verilen kararın, davacı ve davalı Kurum vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davalının temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun “Onama Kararları” başlıklı 370. maddesinde; “Temyiz olunan kararın, esas yönünden kanuna uygun olup da kanunun olaya uygulanmasında hata edilmiş olmasından dolayı bozulması gerektiği ve kanuna uymayan husus hakkında yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığı takdirde Yargıtay"ın, kararı düzelterek onayabileceği ile karar, usule ve kanuna uygun olup da gösterilen gerekçenin doğru bulunmaması halinde, gerekçenin değiştirilerek ve düzeltilerek onanacağı” belirtilmiştir.
Dosya kapsamına göre,davacının temyizi yönünden irdeleme yapıldığında; asıl ve birleşen davada lehine karar tesis edilen davacıya asıl ve birleşen dava için ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken; tek vekalet ücretine hükmedilmesi; usul ve yasaya aykırı olup,bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 370. maddesi gereğince verilen karar, düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: ... 27.İş Mahkemesi kararının; hüküm fıkrasının 1 nolu bendi silinerek yerine; “Asıl dava yönünden karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT uyarınca 9602,16 TL nispi vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine; birleşen dava yönünden karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT uyarınca 14.927,47 TL nispi vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,”şeklinde yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 01.07.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.