MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 17/11/2015 tarih ve 2014/380-2015/322 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 2009/05644 sayılı "come on" ibareli 03, 04, 05, 06, 07, 08, 09, 10, 14, 26, 29, 30, 32, 35, 38 ve 41. sınıflardaki mal ve hizmetleri kapsayan markasının bulunduğunu, davalının bu marka ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki "come on" ibareli 18, 24, 25. sınıfta yer alan malları kapsayan marka başvurusunda bulunduğunduğunu, müvekkilince başvurunun reddi için itiraz edildiğini, itirazın nihai olarak YİDK tarafından reddedildiğini, oysa başvurunun müvekkilinin markaları ile benzer olduğunu ve başvurunun tümüyle reddi gerektiğini, davalının başvurusunun iltibas yaratma ihtimalinin bulunduğunu, bu nedenle davaya konu kararın hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek 2014-M-9394 sayılı YİDK kararının iptaline, tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini istemiştir.
Davalı TPMK vekili, kurum kararının yerinde olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, başvuru kapsamındaki mal ve hizmetler ile itiraza dayanak markanın kapsamındaki mal ve hizmetlerin aynı ya da benzer nitelikte bulunmadığı, herhangi bir benzerlikten söz edilemeyeceği, dolayısıyla 556 sayılı KHK’nın 8/1-b hükmünde aranan mal veya hizmet benzerliği koşulunun gerçekleşmediği, bu nedenle tescil engelinin bulunmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 13,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 18/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.