MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece; “Tarafların karşılıklı saygısız tavırları, erkeğin evin bakımına ve iaşesine gösterdiği özensizlik ve güven unsurunu sarsacak eylemleri nedeniyle kadının erkeğe cephe aldığı bir dönem bir araya gelen tarafların erkeğin elinin yanması ve bu duruma kadının sebebiyet vermesi sonucu fiilen ayrı yaşadıkları subut bulmuş olmakla yanların temelinden sarsılan evlilik birliğinin devamı mümkün görülmediği” gerekçesi ile erkeğin davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiştir. Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesine göre boşanmaya karar vermek için davalının az da olsa kusurlu bulunması zorunludur. Oysa toplanan delillerden davalı kadından kaynaklanan kusurlu bir davranışın varlığı kanıtlanamamıştır. Davacı erkeğin terke dayalı boşanma davası bulunmamaktadır. Fiili ayrılıkda tek başına boşanma sebebi değildir. Bu itibarla ispatlanamayan davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 16.03.2017(Prş.)