Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2006/18472 Esas 2007/7091 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2006/18472
Karar No: 2007/7091

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2006/18472 Esas 2007/7091 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Boşanma davası sonucunda verilen mahkeme kararı temyiz edilmiştir. Mahkeme, davalı-karşı davacının güven sarsıcı davranışlarda bulunduğunu ve birlik görevlerini yerine getirmediğini belirtmiş ve ağır kusurlu olduğunu tespit etmiştir. Kadının istediği maddi tazminatın Türk Medeni Kanunu'nun 174/1. maddesi kapsamında olduğu ve kusuru daha az olduğu anlaşıldığı için uygun miktarda maddi tazminatta bulunulması gerektiği kararlaştırılmıştır. Ayrıca boşanmaya sebebiyet veren olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın manevi tazminat isteyebileceği Türk Medeni Kanunu'nun 174/2 maddesi gereği belirtilmiş ve davacı-davalı İlknur yararına uygun miktarda manevi tazminat verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Davacı-karşı davalı İ.'in yoksulluğa düşeceği ve kusurunun davalı G.'a göre ağır olmadığı gerçekleştiği için yoksulluk nafakası isteğinin reddi doğru bulunmamıştır. Temyize konu olan hüküm 2 ve 3 nolu bentlerdeki sebeplerden dolayı bozulmuş ve diğer yönleri ise onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu 174/1
- Türk Medeni Kanunu 186
- Türk Medeni Kanunu 174/2
- Türk Medeni Kanunu 175
- Türk Medeni Kanunu 4
- Borçlar Kanunu 42, 43, 44, 49

2. Hukuk Dairesi 2006/18472 E. , 2007/7091 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ       :Kartal 2. Aile Mahkemesi
TARİHİ        :17.02.2006
NUMARASI                             :850 - 112

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm kusur, tazminat ve nafaka yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle * kadının istediği maddi tazminatın Türk Medeni Kanunu 174/1. madde kapsamında olduğunun anlaşılmasına göre aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Boşanmaya neden olan olaylarda güven sarsıcı davranışlarda bulunan ve birlik görevlerini yerine getirmeyen davalı-karşı davacı Gökhan ağır kusurludur.
       * Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi mevcut veya beklenen bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kusursuz yada daha az kusurlu tarafın, kusurlu   taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceğini, 186. maddesi, evi birlikte seçeceklerini , birliğin giderlerine güçleri oranlarında emek ve mal varlıkları ile katılacaklarını öngörmüştür. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda maddi tazminat isteyen eşin diğerinden daha ziyade kusurlu olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi (MK.Md,4 BK.md.42 ve 44 ) dikkate alınarak * davacı- davalı İlknur yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
Türk Medeni Kanununun 174/2 maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen * davacı-davalı İlknur’un ağır yada eşit kusurlu   olmadığı, bu olayların   kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK. 4 BK. 42,43,44,49) dikkate alınarak *davacı-davalı İlknur yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
3-Davacı-karşı davalı İ.’un boşanmakla yoksulluğa düşeceği ve kusurunun davalı G.’a göre ağır olmadığı gerçekleşmiştir. Türk Medeni Kanunu madde 175 koşulları gerçekleştiği halde yoksulluk nafakası isteğinin reddi doğru değildir.
S O N U Ç : Temyiz olunan hükmün 2, 3 nolu bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, temyize konu diğer yönlerin ise l nolu bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri veirlmesine,işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.30.04.2007 pzt.