Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17469 Esas 2019/1683 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/17469
Karar No: 2019/1683
Karar Tarihi: 31.01.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17469 Esas 2019/1683 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık suçuyla ilgili olarak verilen kararın incelenmesi sonucunda, sanık hakkında TCK'nın 53. maddesinde belirtilen hak yoksunluğu kararı verilmemesine rağmen, bu hak yoksunluklarının hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olduğuna dikkat çekmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin yürürlüğe giren kararına atıfta bulunarak, TCK'nın 53. maddesinde belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması gerektiğini belirtmiştir. Ayrıca, sanığın ödemek zorunda olduğu yargılama giderlerinin tespit edilmesi konusunda da değerlendirme yapmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nın 53. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararı, 5271 sayılı CMK'nun 324/4 maddesi ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2016/17469 E. , 2019/1683 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında kurulan hükümde TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarının uygulanması hususunda bir karar verilmemişse de, anılan madde ve fıkrada belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olup, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamından sanığın payına düşen miktar, 5271 sayılı CMK"nun 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 31.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.