6. Ceza Dairesi Esas No: 2018/621 Karar No: 2018/4756 Karar Tarihi: 25.06.2018
Yağma ve yağma suçuna yardım etme - kasten yaralama - hakaret - tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/621 Esas 2018/4756 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesinde görülen bir davada, 4 kişi hakkında yağma suçuna yardım etme, kasten yaralama, hakaret ve tehdit suçlarından hüküm verilmiştir. Ancak, mahkeme kararı temyiz edilmiş ve Yargıtay Ceza Dairesi tarafından incelenerek, 2 kişi hakkında beraat hükmü doğru bulunmuş, diğer kişi hakkında ise mahkumiyet hükmü onanmıştır. Ancak, mahkumiyet hükmünün bazı yönleri nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir. Bu yönler şunlardır; 1) suçun oluşumu ve ilgili kanun maddelerinin tartışılmaması, 2) sanığın adli sicil kaydının dikkate alınmaması ve 3) ceza hükümlerine göre belirli haklardan yoksun bırakılma tedbirlerinin yeniden değerlendirilmemesi. Kanun maddeleri ise şöyledir; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/6-7, 53/1 ve 150/2. Madde ve fıkralarıdır.
6. Ceza Dairesi 2018/621 E. , 2018/4756 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Yağma ve yağma suçuna yardım etme, kasten yaralama, hakaret, tehdit HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 26/12/2017 tarih ve 2017/Bşk-258 Esas, 2017/278 sayılı kararı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I- (Mağdur) Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında mağdur (sanık) ..."a karşı kasten yaralama; (mağdur) sanık ... hakkında mağdur (sanık) ..."a karşı tehdit; sanıklar ... ve ... hakkında mağdur (sanık) ..."a karşı yağma suçuna yardım etme suçlarından verilen beraat hükümlerinin temyiz incelemesinde;
Dosya içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre, mağdur sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
II- (Mağdur) sanık ... hakkında yağma, kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
I- Oluş ve dosya içeriğine göre; Mağdur (sanık) ..."un işyerine gelerek yalnızca 2 şişe birayı alıp ayrılan sanık (mağdur) ..."ın özgülenen kastı da gözetilerek hakkında 5237 sayılı TCK"nın 150/2. madde ve fıkrasının uygulanma koşullarının karar yerinde tartışılmaması,
II- (Mağdur) sanık ..."ın adli sicil kaydına göre, tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında, 5237 sayılı Kanun"un 58/6-7. maddesi ile uygulama yapılmaması,
III- Kabule göre de; (mağdur) sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerin yasal sonucu olan 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinde öngörülen belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirlerinin, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre yapılan değişikliğin karar yerinde yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, mağdur sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 25.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.