Mahkemesi : Bursa 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 27.06.2013
No : 2013/22-2013/395

Dava, davalı murisinin vefatı sonrası yersiz çekilen aylıklarının tahsiline yönelik başlatılan ilamsız takibe itirazın iptali ve icra inkar tazminatına hükmedilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosya kapsamından, Emekli Sandığı"ndan aylık almakta olduğu anlaşılan S.Y."ın, 07.03.2010 tarihinde ölümünden sonra 01.04.2010 - 30.06.2010 dönemine ilişkin emekli aylıklarının evlatlığı olduğundan ve aynı yerde oturduğundan bahisle davalı tarafından yersiz olarak çekildiği iddiası ile işbu davanın açıldığı anlaşılmaktadır.
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 1. maddesinde, İş Kanununa göre İşçi sayılan kimselerle (o kanunun değiştirilen ikinci maddesinin Ç, D ve E fıkralarında istisna edilen işlerde çalışanlar hariç) İşveren veya işveren vekilleri arasında iş akdinden veya İş Kanununa dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıklarının çözülmesi ile görevli olarak gerekli görülen yerlerde iş mahkemelerinin kurulacağı, bu mahkemelerin İşçi Sigortaları Kurumu ile sigortalılar veya yerine kaim olan hak sahipleri arasındaki uyuşmazlıklardan doğan itiraz ve davalara da bakacağı belirtilmiştir.
Diğer taraftan 1470 sayılı Kanunun 70. maddesinde, bu Kanunun uygulanmasından doğan uzlaşmazlıkların, yetkili iş mahkemelerinde veya bu davalara bakmakla görevli mahkemelerde görüleceği açıklanmış, 5510 sayılı Kanunun 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 101. maddesinde de, bu Kanunda aksine hüküm bulunmayan durumlarda, bu Kanun hükümlerinin uygulanmasıyla ilgili ortaya çıkan uyuşmazlıkların iş mahkemelerinde görüleceği öngörülmüştür.
Ayrıca 6100 sayılı Kanunun l. maddesinde, mahkemelerin görevinin ancak kanunla düzenleneceği, göreve ilişkin kuralların kamu düzeninden olduğu hüküm altına alınmış olmakla görev değerlendirmesinin mahkemelerce yargılamanın her aşamasında kendiliğinden yapılması gerekmekledir.
Yukarıdaki yasal düzenlemeler ışığında dava irdelendiğinde, taraflar arasındaki hukuki ilişki ile çekişmenin niteliği ve dayandığı hukuki sebep dikkate alındığında, davanın yasal dayanakları 5434 sayılı Yasa, 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 41 ve devamı (6098 sayılı Kanunun 49 ve devamı) ile 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 61 ve devamı (6098 sayılı Kanunun 77 ve devamı) maddeleridir. Bu hukuki sebeplerden herhangi birine dayanılması imkan dahilinde olup, bu durumda hakların yarışmasından (telahukukundan)bahsedilir. Davaya konu uyuşmazlıkta ise, 5510 sayılı Kanunun uygulama yeri olmadığından sınırlı yetki ile donatılmış iş mahkemelerinin görevi bulunmamakta, bu tür davaların, genel görevli mahkemelerde çözüme kavuşturulması gerekmekledir.
Bu maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, mahkemece yanılgılı değerlendirme sonucu işin esasına girilerek yazılı şekilde karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Tcmyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 29.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.