MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Tüm dosya içeriği nazara alındığında olay günü sanığın, devamlılık arz etmeyen, ani ve hareketler yönünden kesiklik gösteren eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinin ikinci cümlesinde tanımlanıp sarkıntılık düzeyinde kalan çocuğun basit cinsel istismarı suçunu oluşturması ve mahkemenin alt sınırdan temel cezayı belirleyip, gerçekleştirilen kanun değişikliğiyle anılan fiil için öngörülen ceza miktarında değişiklik yapılmadığının anlaşılması karşısında bu husus bozma nedeni yapılmamış ve kasıtlı suçtan sanık hakkında hapis cezası verildiği halde TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmaması, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03.06.2008 gün ve 2008/5-56 Esas, 2008/156 sayılı kararında açıklandığı üzere 53. maddede belirtilen hak yoksunluklarının, mahkumiyetin kanuni sonucu olması nedeniyle infaz sırasında dikkate alınması gerekeceğinden, 53. madde ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararı da nazara alınarak bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; sanığa isnat edilen suçun sanık tarafından işlendiğinin belirlendiği, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşılmakla, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 07.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.