Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12340 Esas 2020/3983 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12340
Karar No: 2020/3983
Karar Tarihi: 24.06.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12340 Esas 2020/3983 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nde görevli bir astsubaydır ve trafik kazasına neden olmuş, birden fazla kişinin yaralanmasına sebep olmuştur. Taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın Türkiye'de cezalandırılabilmesi için TCK'nın 11. maddesindeki koşulların oluşması gerektiği düşünülmeliydi. Olay sonrasında, Türkiye dışında bir ülkede işlenen suç için cezalandırma yapılmak istenmesi halinde, TCK 11. maddesinde yer alan koşulların oluşması gerekmektedir. Mahkemenin bu konuda yeterli araştırma yapmamış olması nedeniyle hüküm BOZULMASINA karar verilmiştir. Kanun Maddeleri: TCK 89/4, 22/3, 62/2, 51/1-3, 51/7-8, 53/6, 53/1-3.

12. Ceza Dairesi 2019/12340 E. , 2020/3983 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :TCK’nın 89/4, 22/3, 62/2, 51/1-3, 51/7-8, 53/6, 53/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kıbrıs Türk Barış Kuvvetleri Komutanlığında astsubay olarak görev yapan sanığın Lefkoşa-Güzelyurt karayolunda trafik kazası yaparak birden fazla kişinin yaralanmasına neden olduğu olay nedeniyle, Türk vatandaşı olan sanıklar hakkında yabancı ülkede işledikleri suçtan dolayı Türkiye’de cezalandırılabilmeleri için TCK’nın 11. maddesinde yazılı koşulların oluşmasının gerektiği dikkate alınarak, olay sonrası Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti makamlarınca soruşturma açıldığının anlaşılması karşısında, bu hususta kovuşturma yapılıp yapılmadığı, yapıldı ise akıbeti araştırılarak sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken eksik araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 24.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.