MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 1. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... Bölge Adliye Mahkemesi 1.Hukuk Dairesince verilen 21.03.2019 gün ve 380-414 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.
-KARAR-
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı pay oranında tapu iptali ve tescil olmazsa tenkis isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne ilişkin karara karşı davalılar vekilinin istinaf başvurusu üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 1.Hukuk Dairesince, HMK’nin 353/1-b-2 maddesi gereğince istinaf başvurusunun kabulü ile mahkeme kararının ortadan kaldırılmasına; davanın kısmen kabulü ile 244 ada 1 ve 2 parsel sayılı taşınmazlar yönünden davanın reddine, diğer taşınmazlar yönünden davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bilindiği üzere, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun(HMK) 362/1-a maddesi uyarınca, 2019 yılı itibariyle dava değeri 58.800-TL"den az olan davalara ait bölge adliye mahkemesi kararlarına karşı temyiz yoluna gidilemeyeceği öngörülmüştür.
Somut olayda, davacılar arasında zorunlu dava arkadaşlığı yoktur. Bu durumda her bir davacının dava ettiği miras payının dava tarihindeki değerinin, dava değeri olarak kabul edilmesi gerektiği açıktır. Hal böyle olunca, mirasbırakanın 1671, 387 ada 17, 244 ada 2 parsel sayılı sayılı taşınmazların tamamını, 244 ada 1 parselde 1/2, 139 ada 24 parselde 5/16, 154 ada 110 parsel 1/2, 301 ada 64 parsel sayılı taşınmazlarda 1/4 payını satış suretiyle temlik ettiği, temlike konu taşınmaların ve payların tamamının keşfen belirlenen değerinin 135.241-TL olduğu, davacıların her birinin 1/5’er miras payına isabet eden değerin ise 27.048’er TL olarak saptandığı, davacılar arasında ihtiyari dava arkadaşlığı bulunmakla dava değerinin her bir davacı açısından ayrı ayrı 27.048-TL olduğu görülmektedir. Bu durumda, hükmü temyiz eden taraflar yönünen dava değerinin 2019 yılı itibarıyla temyiz kesinlik sınırı olan 58.800- TL’nin altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Öte yandan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti olmayan kararlara karşı temyiz isteği yönünden mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da bir karar verilebilir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, eldeki dava bakımından taraf vekillerinin temyiz dilekesinin değerden REDDİNE, peşin alınan harcın temyiz edene geri verilmesine, 30/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.