
Esas No: 2016/14400
Karar No: 2019/12500
Karar Tarihi: 10.06.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/14400 Esas 2019/12500 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile ödenmediğini iddia ettiği bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini, davacı iddia ve taleplerinin yerinde olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılamaya ve bilirkişi raporlarına dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar yasal süresi içerisinde taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışması bulunup bulunmadığı uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, mahkemece tanık beyanlarının topluca değerlendirilmesi ile, haftanın altı günü davacının 08.00- 20.30 saatleri arasında 1,5 saat ara dinlenmesi ile 21 saat haftalık fazla çalışma yaptığı kabul edilmiş, davalı itirazı üzerine düzenlenerek hükme esas alınan ek bilirkişi raporu ile, davacı tanığı ..."ın çalıştığı süre ile sınırlı olarak hesaplama yapılmıştır. Ancak bu halde davacı talebinin aşıldığı anlaşılmakta olup yapılan hesaplama yerinde değildir. Zira davacı iddiası; çalışmasının hafta içi 08.00 – 19.00 , haftasonu ise 09.00- 20.00 saatleri arasında olduğu yönündedir. Öte yandan, davacının fazla çalışmasının belirlenmesinde davalı tanıkları nazara alınmaksızın anılan davacı tanığının çalışma süresi ile sınırlı olarak değerlendirme yapılması da hatalıdır. Dosya içeriğine, dinlenen taraf tanıklarına ve yapılan işin niteliği ve işyerinin özelliklerine göre; davacının tüm çalışma dönemi yönünden gündüz vardiyasında haftanın altı günü 09.00- 18.00 saatleri arasında çalıştığı anlaşılmakla, bu kabule uygun şekilde hesaplama yapılarak fazla çalışma alacağının hüküm altına alınması gerekmektedir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 10.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.