MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Kiralananın Tahliyesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı alacaklı tarafından 03.11.2014 başlangıç tarihli kira akdine dayanarak 22.06.2015 tarihinde haciz ve tahliye istekli olarak başlatılan icra takibi ile aylık 8.437,00 TL’den 2015 yılı Mayıs ve Haziran ayları kira alacağı 16.874,00 TL’nin faiziyle tahsilini talep etmiş, ödeme emri davalı borçluya 26.06.2015 tarihinde tebliğ edilmiştir. Davalı kiracının takibe itiraz etmemesi üzerine takip kesinleşmiştir. Mahkemece, ödeme emrinin borçluya 26.06.2015 tarihinde tebliğ edildiği, borçlunun takibe itiraz etmediği gibi tebliğden itibaren 30 günlük yasal süre içerisinde takibe konu kira borcunun ödenmediği, 27.07.2015 tarihinde 20.100,00 TL ödeme yapmış ise de 30 günlük ödeme süresinin 26.07.2015 tarihinde sona erdiği davalı kiracı hakkındaki icra takibinin kesinleştiği, davalının temerrüdünün kesinleştiği gerekçesiyle davanın kabulüne ve kiralananın tahliyesine karar verilmiş, karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kesinleşen icra takibi nedeniyle tahliye istemine ilişkindir.
Mahkemece her ne kadar davalı borçlu tarafından 27.07.2015 tarihinde yapılan 20.100,00 TL ödemenin 30 günlük ödeme süresinin 26.07.2015 tarihinde sona ermesi nedeniyle süresinde olmadığı, davalı kiracı hakkındaki icra takibinin kesinleştiği ve davalının temerrüdünün kesinleştiğinden bahisle tahliye talebinin kabulüne karar verilmiş ise de, 26.07.2015 günü Pazar günü olup, tatil olduğu, ödeme gününün tatili takip eden ilk iş günü olan 27.07.2015 tarihine uzayacağı göz önünde tutulmadan karar verilmesi doğru değildir. Takip tarihi itibariyle istenebilir olan 2015 yılı Mayıs ve Haziran ayları kira bedelinin ödeme emrinin tebliğinden sonra 30 günlük yasal süre içerisinde ödendiği anlaşıldığından, temerrüt olgusu gerçekleşmemiştir. Bu nedenle davanın reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmesi doğru değildir.
Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.nın 6217 Sayılı Kanunla eklenen Geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, taraflarca İİK"nun 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve istek halinde peşin harcın temyiz edene iadesine, 13.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.