Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2011/15462 Esas 2012/2126 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Dava, meslek hastalığı sonucu sürekli iş göremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelirler ile yapılan ödemelerin 506 sayılı Yasanın 26. maddesi uyarınca tazmini istemine ilişkindir
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraflar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanunî gerektirici sebeplere ve özellikle; davalı işveren yönünden, 506 Sayılı Kanunun 26/1.nci maddesindeki “...sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarlarla sınırlı olmak üzere...” bölümünün, Anayasa Mahkemesince 23.11.2006 tarih ve ..../... Esas .../... Karar sayılı karar ile iptal edilmiş olması karşısında, Kurumun bu maddeden doğan rücu hakkının, “halefiyete” değil, “kanundan doğan basit rücu hakkına” dayandığının kabul edilmesi ve bu kabul çerçevesinde, Kurumun rücu alacağının, ilk peşin değerin kusura tekabül eden miktarıyla sınırlı bulunmasına ve tazminat hesabının bu şekilde yapılmasının gerekmesi yönündeki mahkeme yaklaşımı yerinde bulunmakta ise de; 11.376,40 TL olan ilk peşin değerli gelir miktarının 11.712,12 TL olarak alınmış olması isabetsiz ise de, hükmedilen miktarın ilk peşin değerin kusur karşılığının altında kalmış olmasına ve bu nedenle hükmedilen miktar itibarıyla kararda isabetsizlik bulunmamasına, bu hususun ileride açılacak davada gözetilmesinin mümkün bulunmasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıdan alınmasına, 14.02.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.