MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 13/07/2017 tarih ve 2016/284 E- 2017/262 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 24/05/2018 tarih ve 2017/1698 E- 2018/604 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 28/11/2014 tarihinde 2014/97817 başvuru numarası ile "MGNGRUP” ibareli markanın tescili için davalı Kuruma başvuruda bulunduğunu, davalı şirketin 556 sayılı KHK 8. md. gerekçe gösterip 183233, 191586, 2008/51133, 2013/08998, 2011/116426, 2008/51135, 2011/116430, 2011/116540, 2011/116545, 2009/23954, 200834307 ve 2009/24202 tescil numaralı “MNG” esas unsurlu markarı ile karıştırma ve ilişkilendirme olasılığı sebebiyle haksız ve kötü niyetli olarak itirazda bulunduğunu, davalının itirazının reddedildiğini, davalının bu kez YİDK’e müracaatta bulunduğunu, YİDK’in inceleme sonucunda 2016-M-4407 sayılı kararı ile başvuru konusu mal/hizmetlerden 35, 36 ve 39. sınıflarda yer alan tüm hizmetlerin çıkartılarak tescil işlemlerinin devamına karar verdiğini, davalı şirket markaları ile başvuru konusu markaları arasında ayırd edilemeyecek derecede işaret benzerliği ve karıştırılma ihtimalinin bulunmadığını, telaffuzların birbirinden farklı olduğunu, markalar arasında görsel farklılıklar bulunduğunu, kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu ileri sürerek YİDK’nın 2016-M-4407 sayılı kararının iptaline müvekkili markasının 35, 36 ve 39. sınıflarda tesciline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkili şirketin markasının tanınmış olduğunu, 1976 yılından beri kullanıldığını, bu nedenle tüm sınıflardaki mal ve hizmetlerde korunmasının gerektiğini, davacının markasının müvekkilinin markasına birebir benzediğini, iki marka arasındaki tek farkın “N” ve “G” harflerinin yerinin değiştirilmesi olduğunu, markalar arasında karıştırılma ihtimali bulunduğunu, sektörel bazda aynı bölgede faaliyet gösterdiklerinde tüketici nezdinde karıştırılma ve ilişkilendirilme ihtimalinin doğacağını, davacının markasının reddedilen sınıflarda tescili halinde müvekkilinin ticari anlamda zarara uğrayacağını, davacının ise haksız kazanç elde edeceğini, müvekkili şirketin markalarındaki “MNG” ibaresinin şirket kurucusunun adının baş harflerinden oluşturulmuş özgün marka olmasına karşılık davacının anlamsal mazeretinin bulunmaması sebebiyle davacının kötü niyetli olarak müvekkilinin markasından yararlanmaya çalıştığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu, markalar arasında benzerlik olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, “MGNGRUP” ibareli başvuru ile redde mesnet "MNG" asıl unsurlu markalar arasında, başvuru kapsamından çıkarılan mal ve hizmetler yönünden 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında iltibas tehlikesinin bulunduğu, iptali istenen Kurum kararının iptali koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde, İlk Derece Mahkemesince verilen kararda aşağıdaki bent dışında bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından davacı vekilinin aşağıdaki bent dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, YİDK kararının iptali talebidir. Mahkemece, davacının marka başvurusu kapsamında 24. sınıfta yer alan “Dokunmuş veya dokunmamış kumaşlar. Ev Tekstil ürünleri; perdeler yatak örtüleri, nevresimler, çarşaflar, yastık kılıfları, battaniyeler, yorganlar, havlular. Tekstilden bayraklar, flamalar, etiketler. Bebek için kundak örtüleri.” malları yönünden markalar arasında karıştırma ihtimali bulunmadığı kabul edildiği halde, aynı malların 35.06 sınıfta yer alan perakendecilik hizmetleri yönünden tescil olunmasının karıştırılmaya sebep olacağının söylenmesi çelişkili olmuştur. Ayrıca sadece 35.06 sınıfta genel mağazacılık ve perakendecilik hizmetlerinde tescilli markaya dayanılarak, davalının bu hizmet kapsamında fiilen satışını yaptığı mallar ile yine bu mallar ile sektörel ilişkisi bulunan mallar dışında kalan mallar yönünden başkalarının marka başvurusu yapması da önlenemez. Mahkemece bu yönde inceleme değerlendirme yapılarak davanın reddine karar verilmesi doğru olmamış, bu nedenle kararın davacı lehine bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenle, davacı vekilinin sair temyiz itirazının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenle, davacı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının davacı yararına BOZULARAK KALDIRILMASINA, HMK"nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 17/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.