4. Ceza Dairesi Esas No: 2014/12208 Karar No: 2016/14314 Karar Tarihi: 15.11.2016
Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/12208 Esas 2016/14314 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın tehdit suçuna karıştığı ve cezalandırılması gerektiği sonucuna varılmıştır. Mahkeme, duruşma sürecinde yapılan incelemeler sonucu sanığın tehdit eyleminden dolayı suçlu olduğunu belirlemiştir. Kararda, Anayasa Mahkemesinin 53. maddenin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilebileceği de belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise 53. madde yer almaktadır, ancak hangi bölümlerinin iptal edildiği belirtilmemektedir.
4. Ceza Dairesi 2014/12208 E. , 2016/14314 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Tehdit HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede: Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı, Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilebileceği, Anlaşıldığından sanık...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 15/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.