Tehdit - hakaret - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/12027 Esas 2016/14310 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Tehdit ve hakaret suçları yönünden yapılan incelemede; sanığın olay tarihinde müştekiye hitaben sinkaflı küfür ederek “vuracağım, öldüreceğim” dediği iddiası ile açılan davada; sanığın, yaralama suçunu kabul edip tehdit ve hakaret suçlamasını reddetmesi, müştekinin tüm aşamalarda yaralama eylemini anlatıp, hakaret ve tehdite ilişkin anlatımının bulunmaması, tanık ...’in de soruşturma aşamasında, tehdit ve hakaret eylemlerine ilişkin anlatımının bulunup, kovuşturma aşamasında ise bir ses duyduklarında hurda alım-satımına ilişkin olduğunu sanarak durdukları sırada yaralama eyleminin meydana geldiğini söyleyerek, hakaret ve tehdit suçlarına ilişkin anlatımda bulunmaması karşısında; müşteki ve tanığa bu eylemlerin oluş şeklinin açıklattırılarak, tanığın her iki anlatımı arasındaki çelişki giderilmeye çalışıldıktan sonra sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeyerek yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Müştekinin, daha önceki bir tarihte, sanık ve kardeşleri tarafından darp edilip, ifadesini geri alması için tehdit edildiğini bu nedenle aralarında husumet olduğunu söylemesi ve müştekinin de husumet olayını kısmen doğrulaması karşısında; olayın çıkış nedeni ve gelişimi değerlendirilerek, sonucuna göre tehdit ve yaralama suçları yönünden 5237 sayılı TCK’nın 29, hakaret suçu yönünden ise aynı Kanunun 129. maddelerinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
3-5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108. maddesinin 3. fıkrasındaki “İkinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda, hükümlünün koşullu salıverilmeyeceğine” ilişkin hükmün uygulanabilmesi için; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümleri uygulanıp 5275 sayılı Kanunun 108/1. maddesi uyarınca infazı yapıldıktan sonra tekrar suç işleyerek ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği, sanık hakkında tekerrür uygulamasına esas alınan Kuşadası 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/727 Esas 2005/868 Karar sayılı ilamında mükerrirliğe ilişkin bir hüküm bulunmadığı, hükümlülük kararında mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58/7. maddesi gereğince “Mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesiyle yetinilmesi gerekirken, şartları oluşmadığı halde yazılı şekilde sanığın 2. kez mükerrir olduğuna karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 15/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.