MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 19/04/2017 tarih ve 2015/243 E- 2017/157 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 30/05/2018 tarih ve 2017/889 E- 2018/619 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanun"un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin bünyesinde bulunduğu MAİNETTİ LIMITED adına TPMK nezdinde 2002/02664 ve 2003/00032 numaraları ile 01. sırada tescilli Elbise askısı, 2006/00099 numarası ile 01. sırada tescilli Giyim Eşya askısı, 2006/04922 numarası ile 01. sırada tescilli Askı (Giyim Eşyası için) ve 2007/04241 numarası ile 01. sırada tescilli Askı tasarımlarının bulunduğunu, davalı şirketin 2014/05023 numarası ile müvekkilinin tasarımlarının aynısı ve/veya ayırt edilemeyecek kadar benzeri olan 01, 02, 03, 04 sıralarda yer alan Elbise Askı Mandalı başlıklı tasarım başvurusunda bulunduğunu, başvuruya yaptıkları itirazın davalı kurum tarafından 05/06/2015 tarih 2015/T-296 kararı ile nihai olarak reddedildiğini, alınan kararın usul ve yasaya aykırı bulunduğunu, başvuru konusu tasarımların yenilik ve ayırt edicilik niteliklerini taşımadıklarını ileri sürerek, TPMK YİDK"in 05.06.2015 tarihli ve 2015/T-296 sayılı kararının iptaline, tescili halinde davalı tasarımlarının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep etmiştir
Davalı şirket vekili, müvekkili şirket tarafından tescil talebinde bulunulan tasarımların yeni ve ayırt edici olduklarını, davacının kötü niyetli olarak itirazda bulunduğunu, bilgilenmiş kullanıcı gözüyle bakıldığında davacının itirazına mesnet tasarımlarla müvekkili tasarımları arasında benzerlik olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı Kurum vekili, iptali istenen kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, başvuru konusu tasarımların genel izlenim itibarıyla birbirinden farklı sadece aynı fonksiyona sahip olduklarını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, başvuru konusu tasarımların yenilik ve ayırt edicilik vasıflarını taşıdığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, dava konusu tasarımların mutlak yenilik şartını sağlamadıkları gerekçesi ile davacı vekilinin istinaf itirazlarının kabulü ile Ankara 4. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi"nin 19.04.2017 tarih 2015/243 esas, 2017/157 karar sayılı kararının kaldırılmasına, davanın kabulüne, TPMK YİDK"nın 05.06.2015 tarih, 2015/T-296 sayılı kararının iptaline, davalı şirket adına tescilli 2014 05023/1-2-3-4 sayılı tasarım tescil belgesinin hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar vermiştir.
Karar, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan ayrı ayrı alınmasına,17/09/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.