Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5134 Esas 2020/1775 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5134
Karar No: 2020/1775
Karar Tarihi: 11.02.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5134 Esas 2020/1775 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, yurt dışında tedavi görecek hasta çocuk için yardım toplama bahanesiyle mağdurdan para talep etmiş ve mağdurun hesap numarasına para göndermesini sağlamıştır. Mahkeme, sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğine dair yeterli delil olduğunu belirtmiş ve sanığın sabıkasının da bulunması nedeniyle infaz rejiminin uygulanmamasına karar vermiştir. Karar temyiz edilmediği için bozulmamış ve hükmün onanması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 157/1 maddesi (Dolandırıcılık suçu)
- Türk Ceza Kanunu'nun 35 maddesi (Fiilin suç olarak kabul edilebilmesi)
- Türk Ceza Kanunu'nun 62/1 maddesi (Suçun işlenmesinde kusur)
- Türk Ceza Kanunu'nun 50/1-a maddesi (Ceza artırımı nedenleri)
- Türk Ceza Kanunu'nun 52/2-4 maddesi (Uzlaştırma)
- Türk Ceza Kanunu'nun 63. maddesi (Ceza verirken göz önünde bulundurulması gereken hususlar)
15. Ceza Dairesi         2018/5134 E.  ,  2020/1775 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Dolandırıcılık
    HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 35, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

    Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanığın, mağduru arayarak, yurt dışında tedavi görecek hasta çocuk için yardım toplandığını söyleyip yardım olarak para talep ettiği, mağdurun sanığın bildirdiği hesap numarasına para gönderdiği, bu suretle menfaat temin edildiği iddia edilen somut olayda; sanık savunmaları, mağdur beyanı, uzlaştırma raporu ile diğer deliller doğrultusunda, sanığın atılı dolandırıcılık suçuna ilişkin eylemini sabit gören mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş, adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 11/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.