Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/15113 Esas 2019/1626 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/15113
Karar No: 2019/1626
Karar Tarihi: 31.01.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/15113 Esas 2019/1626 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların, bir inşaat şantiyesinde bulunan rulo halindeki kabloları çalmaya teşebbüs etmeleri nedeniyle hırsızlık suçu kapsamında mahkum edilmesi gerektiği kararlaştırıldı. Ancak suçun niteliği yanlış belirlendiği için 5237 sayılı TCK'nın 142/1-a. maddesi yerine 142/1-e. maddesi uyarınca onama kararı verildi. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararı da dikkate alındı ve maddenin öngördüğü hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanabileceği belirtildi.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 142/1-e maddesi (hırsızlık suçu)
- 5237 sayılı TCK'nın 142/1-a maddesi (hırsızlık suçu)
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi (hak yoksunlukları)

2. Ceza Dairesi 2016/15113 E. , 2019/1626 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıkların ...’ne ait... 10.km’de yapılan 1.tünel inşaatı şantiye sahasında enerji dağıtım binası bahçesinde bulunan rulo halindeki kabloları çalmaya teşebbüs etmeleri biçimindeki eylemlerinin, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-e maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının belirlenmesinde hataya düşülerek aynı Kanun’un 142/1-a. maddesi uyarınca hüküm kurulması,her iki fıkrada öngörülen cezaların aynı olması nedeniyle sonuca etkili olmadığından bozma sebebi yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 31/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.