Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2021/13203 Esas 2022/470 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde “Tav Operatörü” olarak çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım aylık ücret, asgari geçim indirimi, fazla çalışma, hafta tatili, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının kendi isteği ile işten ayrıldığını, bu nedenle tazminata hak kazanmadığını, hakettiği tüm ücretlerin ödendiğini, alacağı olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş sözleşmesinin ücretlerin gerektiği gibi ödenmemesi üzerine davacı tarafça haklı olarak feshedildiği buna göre davacının kıdem tazminatına hak kazandığı gibi fazla çalışma, yıllık izin ve genel tatil ücreti alacakları da olduğu ancak diğer taleplerin yerinde olmadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı taraflar temyiz etmiştir. Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesi’nin 2016/23502 esas 2019/21266 karar ve 14.11.2019 tarihli ilamı ile özetle, davacı tarafın gerekçesiz temyiz istemleri yerinde görülmemiş davalı taraf açısından ise; fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları hesabında davacının tanık olarak başka bir davada verdiği beyanı ile bordroda gösterilen tatil tahakkukunun dikkate alınması gerektiği, yine yıllık izin ücreti alacağı ile ilgili davalı tarafından sunulan belgelerin dikkate alınması gerektiği gerekçesiyle karar bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyulup bilirkişiden ek rapor da alındıktan sonra davanın kısmen kabulüne karar verilerek kıdem tazminatı ile fazla çalışma ücreti alacakları hüküm altına alınmış, diğer taleplerin ise reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında ara dinlenme süresi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece bozma öncesi hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının günlük 12 saatlik çalışmasında 1,5 saat ara dinlenme yaptığı kabulü ile fazla çalışma alacağı hesaplanmıştır. Bozma sonrası ise bozma ilamı doğrultusunda yapılan değerlendirme sonucu davacının günlük 9,5 ve 10 saatlik çalışmalarında 1 saat ara dinlenme yaptığı kabul edilmiştir.
Dosyadaki bilgi, belge ve beyanlar ile özellikle davacının farklı bir davada tanık olarak verdiği beyanında ( Kazan Asliye Hukuk Mahkemesinin 2014/103 Talimat Esaslı 05/05/2014 tarihli duruşmasındaki beyanı) ara dinlenme süresini 1,5 saat olarak açıklaması ve davalı tanıklarının da 1,5 saatlik ara dinlenme süresine yönelik beyanları karşısında davacının davalı işyerinde 1,5 saat dinlenme süresi ile çalıştığı kabul edilerek fazla çalışma alacağı belirlenmesi gerekirken 1 saatlik dinleme kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3- Kabule göre ise, bozma sonrası alınan bilirkişi raporunda fazla çalışma ücreti alacağında hesaplama hatası yapılmış ve bu durum ek raporda açıklanarak alacak yeniden belirlenmiştir. Mahkemece, karar gerekçesinde açıklama da yapılmadan hatalı hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulması da bozma nedenidir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 17/01/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.