Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilâmında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Gıyabi hükmün, davalı şirket adına daimi çalışanına tebliğ yapıldığı anlaşılmıştır.
Hükmi şahıslara tebligatı düzenleyen 7201 sayılı Yasanın 12. maddesinde açıklandığı gibi, tebligat selahiyetli mümessillere yapılır. Aynı Yasanın 13. maddesine göre de, bunlar mutad iş saatlerinde işyerinde bulunmadıkları veya o sırada evrakı bizzat alamayacak bir halde oldukları takdirde, tebligat, memur veya müstahdemlerinden birine yapılır. Somut olayda tebliğ yapılan ilgilinin selahiyetli mümessil olup olmadığı veya yetkili kişinin iş yerinde bulunmadığı ile evrakı alamayacak durumda olduğu hususları tebliğ memurunca araştırılıp tebligat belgesine şerh verilmiş değildir.
Bu nedenle, yapılan tebligat, hükmi şahıslara tebligat usulünü düzenleyen 7201 sayılı Yasanın 12. maddesi ile Tebligat Tüzüğünün 17. maddesine aykırı olduğundan usulsüzdür.
Gıyabi hükmün ve temyiz dilekçesinin 7201 sayılı Yasanın 12. maddesi ve Tebligat Tüzüğünün 17. maddesi gereği, davalı şirkete (tescil adresi de sorulmak üzere) yöntemince tebliği ile gerektiğinde (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesinde yer alan 1086 sayılı Yasanın temyize ilişkin hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme gereğince) Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 432. maddesindeki prosedür işletildikten sonra gönderilmek üzere dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 11.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.