Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2019/2207 Esas 2020/6327 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ .... HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... Bölge Adliye Mahkemesi .... Hukuk Dairesinden verilen 01.02.2019 gün ve 1841-116 sayılı karar taraflarca süresinde temyiz edilmiş olup, Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
-KARAR-
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı pay oranında tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince, davalıya satış yoluyla temlik edilen dava konusu 72 parsel sayılı taşınmaz bakımından temlikin muvazaalı olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, ölünceye kadar bakma akdiyle temlik edilen dava konusu 8 parsel sayılı taşınmaz bakımından ise temlikin muvazaalı olmadığı gerekçesiyle davanın reddine dair verilen kararın taraflarca istinafı üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi .... Hukuk Dairesince, tarafların istinaf başvurularının esastan reddine ilişkin olarak verilen karar taraflarca temyiz edilmiştir.
Bilindiği üzere; 6100 sayılı HMK"nin 362. maddesinde bölge adliye mahkemelerinin temyiz olunamayan kararları düzenlenmiş, aynı maddenin 1/a bendinde de miktar veya değeri kırkbin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" hükmüne yer verilmiş, 2019 yılı itibarıyla HMK."nin 362/1-a bendinde belirtilen 40.000.00 TL’lik kesinlik sınırı 58.800,00 TL olarak uygulanmaya başlamıştır.
Somut olayda, davacılar arasında zorunlu dava arkadaşlığı yoktur. Bu durumda her bir davacının dava ettiği miras payının dava tarihindeki değerinin, dava değeri olarak kabul edilmesi gerektiği açıktır.
Hal böyle olunca, 09.07.2015 günlü dilekçeyle 10.000 TL olarak gösterilen dava değeri üzerinden nisbi peşin harç yatırılmak suretiyle eldeki davanın açıldığı, yargılama sırasında kabul kapsamındaki dava konusu 72 parsel sayılı taşınmazın dava tarihi itibariyle değerinin 70.000 TL, ret kapsamındaki dava konusu 8 parsel sayılı taşınmazın değerinin 90.000 TL olarak keşfen saptandığı, davacıların retle ilgili, davalının ise kabulle ilgili olarak hükmü temyiz ettikleri, kabul kapsamındaki dava konusu 72 parsel sayılı taşınmazda her bir davacının 3/8’er miras payına düşen değerin ayrı ayrı 26.250’şer TL olup, hükmü bu yönden temyiz eden davalının her bir davacı açısından sorumlu olduğu miktarın 26.250’şer TL olduğu; ret kapsamındaki 8 parsel sayılı taşınmazda her bir davacının 3/8’er miras payına düşen değerin ayrı ayrı 33.750’şer TL olup, hükmü bu yönden temyiz eden davacılar yönünden dava değerinin 33.750’şer TL olduğu, keşfen saptanan ve davacıların miras paylarına isabet eden bu değerler üzerinden harcın ikmal edildiği anlaşılmaktadır. Davacılar arasında ihtiyari dava arkadaşlığı söz konusu olup, davacıların ret yönünden, davalının ise kabul yönünden temyize getirdikleri dava değerlerinin 2019 yılı itibariyle temyiz kesinlik sınırı olan 58.800,00 TL’nin altında kaldığı açıktır.
Öte yandan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti olmayan kararlara karşı temyiz isteği yönünden mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da bir karar verilebilir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, eldeki dava bakımından tarafların temyiz isteklerinin ayrı ayrı değerden REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde yatıranlara iadesine, 26.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.