Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2227 Esas 2019/9743 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2227
Karar No: 2019/9743
Karar Tarihi: 07.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2227 Esas 2019/9743 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmiş. Yapılan incelemede, yaralama suçuyla ilgili uzlaşma işlemi yapılmaması ve tekerrür hükümlerinin yanlış uygulanması sebebiyle karar bozulmuştur. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin bazı hükümlerinin iptal edilmesi sebebiyle, sanığın hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
- TCK'nin 86/1. maddesi (yaralama suçu)
- 6763 sayılı Kanun ile değişik CMK'nin 253. ve 254. maddeleri (uzlaştırma işlemi)
- 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nin 58/7. maddesi (tekerrür hükümleri)
- Çardak Sulh Ceza Mahkemesi'ne ait 11.01.2011 tarihli ilam (mahkûmiyet)
- 5237 sayılı TCK'nin 125/1. maddesi (adli para cezası)
- Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı (hak yoksunlukları).

3. Ceza Dairesi 2019/2227 E. , 2019/9743 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine; ancak;
1) Sanığın üzerine atılı TCK’nin 86/1. maddesinde düzenlenen yaralama suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre ve kanun değişikliğinden önce de uzlaşma kapsamında kaldığı, müşteki ve sanığa soruşturma aşamasında uzlaşmak isteyip istemediklerinin sorulmadığı anlaşılmakla, sanık ile müşteki arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
2) Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. ve 5237 sayılı TCK"nin 58/7. maddeleri dikkate alınarak, tekerrüre esas mahkûmiyetlerden en ağır cezayı içeren Çardak Sulh Ceza Mahkemesine ait 11.01.2011 tarih, 2008/67 Esas - 2011/3 Karar sayılı, 20.03.2014 kesinleşme tarihli, 8.660,00TL adli para cezasına ilişkin ilamın tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeksizin bunun yerine sanığın adli sicil kaydında bulunan Çanakkale 4. Asliye Ceza Mahkemesine ait 11.03.2012 tarih, 2011/23 Esas, 2013/45 Karar sayılı 5237 sayılı TCK"nin 125/1. maddesi uyarınca verilen ve kesinleşme tarihi 01.07.2015 olup, suç tarihi olan 10.06.2015 tarihinden sonra kesinleştiği anlaşılan ilamın tekerrüre esas alınması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılıkararı ile5237 sayıl TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 07.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.