Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/6427 Esas 2014/5205 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosyadaki bilgi ve belgelere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine ve özellikle davacının 18.07.2006-18.10.2010 tarihleri arasında davalı kurumda çalıştığının, 18.10.2010 tarihinde 15 yıl sigortalık süresi ile 3600 gün prim ödeme gün süresini doldurması sebebiyle işten ayrıldığının anlaşılmasına, davacıya bu imkanı veren düzenlemenin emeklilik şartlarının ağır olması sebebiyle isteyenlere yaş dışında belirli şartlarda kıdem tazminatını alarak çalışma hayatından ayrılma imkanı tanımak için getirilmesine, bu şekilde çalışma hayatından ayrılan işçinin tekrar çalışmaya başlamasının çalışma özgürlüğü kapsamında değerlendirebilmesi mümkün olmakla birlikte davacının 19.07.2010-17.10.2010 arası ücretsiz izne ayrılıp 20.07.2010 tarihinden itibaren ve dava tarihinde de halen çalışmaya devam etmekle çalışma hayatından fiilen ve hukuken hiç ayrılmamış olmasına, bu durumda davacının dilekçesinin sadece kıdem tazminatı almaya yönelik olmasına ve 1475 sayılı İş Kanunu’nun 14/5 hükmü anlamında ve kapsamında çalışma hayatından bir ayrılma sözkonusu olmadığından mahkeme kararının sonuç olarak doğru olmasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddi ile sonucu itibariyle doğru olan hükmün bu gerekçe ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 07.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.