Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1695 Esas 2020/3955 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1695
Karar No: 2020/3955
Karar Tarihi: 24.06.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1695 Esas 2020/3955 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davanın dayanağı olan ceza davasında davacı suçsuz bulunmuş, ancak suçlama nedeniyle tutuklu kalmıştır. Mahkeme, davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne karar vererek, davalı Hazineden 8.969,04 TL maddi ve 50.000 TL manevi tazminatın davacıya ödenmesine hükmetmiştir. Ancak davalı vekili temyiz etmiştir. Yargıtay, maddi tazminat miktarının fazla tayin edildiği ve manevi tazminat miktarının belirlenirken nesnel ölçütler gözetilmediği gerekçesiyle kararı bozmuştur.
Kararda, tazminat davası için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu belirtilmiştir. Ayrıca, kararda bahsedilen kanun maddesi 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 142. maddesi ve bozma gerekçeleri arasında ise 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi yer almaktadır.

12. Ceza Dairesi 2019/1695 E. , 2020/3955 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 8.969,04 TL maddi, 50.000 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Mersin 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/565-2015/417 sayılı ceza dava dosyası kapsamında davacının suç işlemek amacıyla örgüt kurmak suçundan beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeyerek 09/09/2015 tarihinde kesinleştiği, davacının belirtilen dosyanın konusunu oluşturan eylemden ötürü 08/01/2012-18/01/2013 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, davanın işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanunun 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Maddi tazminatın, davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan ‘’8.913,42’’ TL yerine, hatalı bilirkişi raporuna dayanılarak ‘’8.969,04’’ TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine fazla maddi tazminata hükmolunması,
2-Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda fazla manevi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.