Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1697 Esas 2020/3954 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1697
Karar No: 2020/3954
Karar Tarihi: 24.06.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1697 Esas 2020/3954 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı Hazinenin koruma tedbirleri nedeniyle davacılara ödenecek tazminat miktarı belirlendi. Davacıların tazminat talebinin kısmen kabul edildiği belirtilirken, Adana 7. Ağır Ceza Mahkemesinin davacıların yağma suçundan beraat ettiği kesinleştiği ifade edildi. Davacıların belirtilen suçtan dolayı 30 Eylül 2014 ile 28 Ekim 2014 tarihleri arasında gözaltında ve tutuklu kaldığı kaydedildi. Hüküm fıkrasında ise davacıların lehine ayrı ayrı vekalet ücreti takdir edilmesi gerektiği belirtildi ve hükmün usul ve kanuna uygun olduğu fakat davalı vekilinin eksik inceleme ve araştırma yaparak karar verdiği yönündeki itirazların reddedildiği açıklandı. Ayrıca, hükmün düzeltilerek onandığı ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince bozulduğu belirtildi. Kanun maddeleri ise şu şekilde açıklandı: 5271 sayılı Ceza Mahkemesi Kanunu'nun 142. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2019/1697 E. , 2020/3954 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Dava tarihi : 28/09/2015
Hüküm : Davacıların davasının kısmen kabulü ile her bir davacı için 756,56 TL maddi, 2.500 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacılara verilmesine

Davacıların tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacılar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Adana 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/452-2015/225 sayılı ceza dava dosyası kapsamında davacıların yağma suçundan beraatlerine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeyerek 04/09/2015 tarihinde kesinleştiği, davacıların belirtilen dosyanın konusunu oluşturan eylemden ötürü 30/09/2014-28/10/2014 tarihleri arasında gözaltında ve tutuklu kaldığı, davanın işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanunun 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, eksik inceleme ve araştırma ile karar verildiğine ilişkin tüm, davacılar vekilinin ise sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargılama sırasında kendisini vekille temsil ettiren her bir davacı lehine ayrı ayrı vekalet ücreti takdir edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davacılar vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının davacılar lehine vekalet ücreti takdir edilen ilgili paragrafında yer alan, “3.600 TL maktu vekalet ücretinin davalı hazineden alınıp davacılara verilmesine,” ibaresinin hüküm fıkrasından çıkartılarak, yerine, “Her bir davacı lehine ayrı ayrı yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 3.600 TL vekalet ücreti takdirine” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.