Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/3204 Esas 2015/1900 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/3204
Karar No: 2015/1900
Karar Tarihi: 19.02.2015

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/3204 Esas 2015/1900 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı keman öğretmeni olarak çalıştığı iş yerinde ücretlerini tam olarak alamadığını iddia etmiş ve kıdem tazminatı, yıllık izin ve ücret alacağının davalıdan tahsilini istemiştir. Davalı ise davacının tam zamanlı çalışmadığını, kıdem tazminatına hak kazanamayacağını ve ödenmeyen ücret alacağı olmadığını savunmuştur. Mahkeme davayı kısmen kabul etmiş ancak davacının ücret alacakları miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmuştur. Bilirkişi tarafından 1.10.2010 tarihinden 5.1.2012 tarihine kadar hak etmiş olduğu ücret alacakları belirlenmiş ancak 1.10.2010 tarihinden 2011 yılına kadar olan dönemde davacıya yapılan kısmi ücret ödemelerinin alacak hesabında mahsup edilmediği ortaya çıkmıştır. Dolayısıyla, hüküm bozulmuştur ve ek rapor alınarak yeniden hüküm verilmesi gerekmektedir.
Kanun Maddeleri:
- İş Kanunu (4857)

7. Hukuk Dairesi 2015/3204 E. , 2015/1900 K.

"İçtihat Metni"

İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, davalı iş yerinde keman öğretmeni olarak çalıştığını, çalışmasının emekliliğe hak kazandığı tarihe kadar devam ettiğini, ücretlerini zamanında ve tam olarak alamadığını bildirerek hak etmiş olduğu kıdem tazminatı, yıllık izin ve ücret alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davacının tam zamanlı çalışmadığını, sürekli çalışması olmayan bir kişinin kıdem tazminatına hak kazanamayacağını, ödenmeyen ücret alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacı işçinin ücret alacağının miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı dava dilekçesi ile 1.10.2010 tarihinden itibaren ücretlerinin eksik ödendiğini iddia ederek ödenmeyen ücret alacağı talebinde bulunmuştur. Bilirkişice bu tarihten davacının emekli olduğu 5.1.2012 tarihine kadar hak etmiş olduğu ücret alacakları belirlenip bulunan toplam miktardan 2011 yılında yapılan 9.005,00 TL tutarın mahsubu ile sonuca gidilmişse de 1.10.2010 tarihinden 2011 yılına kadar olan dönemde davacıya yapılan kısmi ücret ödemelerinin alacak hesabında mahsup edilmediği görülmüştür. Mahkemece bu konuda ek rapor aldırılarak çıkacak sonuca göre hüküm kurulması gerekirken yanılgılı değerlendirme ile karar verilmiş olması bozma sebebidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 19/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.