Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/16207 Esas 2016/14133 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/16207
Karar No: 2016/14133
Karar Tarihi: 11.11.2016

Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/16207 Esas 2016/14133 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık tehdit suçundan 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmış ve mükerrir olduğu kabul edilerek mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmişti. Ancak bu karar, sanığın adli sicil kaydında tekerrür kaydının bulunmaması sebebiyle yanlış olduğu gerekçesiyle bozulmuştur. Yargıtay, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararı bozarak tercihli temel cezanın belirlenmesini ve cezanın şahsileştirilmesi gerektiğini belirtmiştir. Kararda kullanılan kanun maddeleri ise şöyledir: Türk Ceza Kanunu'nun 106/1-2. cümle, 62/1., 58/6. maddeleri ve Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 309. maddesi.
4. Ceza Dairesi         2016/16207 E.  ,  2016/14133 K.

    "İçtihat Metni"


    Tehdit suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 106/1-2. cümle ve 62/1. maddeleri uyarınca 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanığın 5237 sayılı Kanun’un 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair.... Asliye Ceza Mahkemesinin 25/09/2014 tarihli ve 2014/196 esas, 2014/192 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü"nün 12.07.2016 gün ve 94660652-105-06-6564-2016-Kyb ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 19/09/2016 günlü, 2016/305915 sayılı tebliğnamesiyle bozma düşüncesiyle daireye gönderilmiş olduğu görülmekle dosya incelendi.
    Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede,
    Dosya kapsamına göre, sanığın mükerrir olduğu kabul edilerek 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmiş ise de; tekerrüre esas kabul edilen ..... Asliye Ceza Mahkemesinin 20/10/2009 tarihli ve 2008/578 esas, 2009/1194 sayılı ilamının sanık hakkında olmadığı, sanığın adli sicil kaydında böyle bir kaydın bulunmadığı anlaşılmakla, şartları oluşmadığı hâlde sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasında isabet görülmediğinden, 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunduğu görülmekle,

    GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:

    Kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden... Asliye Ceza Mahkemesi”nin 25/09/2014 tarihli ve 2014/196 esas, 2014/192 sayılı kararının 5271 sayılı CMK”nın 309. maddesi gereğince, BOZULMASINA, bozma nedenine göre, tercihli temel cezanın belirlenmesi ile, TCK"nın 50, 51, CMK"nın 231 maddelerinin yeniden değerlendirilerek cezanın şahsileştirilmesi gerekeceğinden, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, 11.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.