Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/11979 Esas 2020/3062 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11979
Karar No: 2020/3062
Karar Tarihi: 03.03.2020

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/11979 Esas 2020/3062 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hırsızlık suçunu işlediğini kabul etti ve mahkumiyet kararı verdi. Ancak, sanığın olay tarihinde başka bir soruşturma dosyası nedeniyle İlçe Emniyet Müdürlüğü'ne getirildiği sırada çalmaya teşebbüs ettiği anlaşılan çantadaki paraya ilişkin suçun TCK'nın 142/2-h maddesi kapsamında değerlendirilmediği ve sanığın cezasının hesaplanmasında 5237 sayılı TCK'nun 145. maddesinin göz ardı edildiği belirtildi. Bu nedenle, mahkeme kararı bozuldu ve sanığın ceza miktarı konusunda kazanılmış hakkının korunması gerektiği belirtildi.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 142/1-a ve 142/2-h maddeleri
- 145. madde

13. Ceza Dairesi 2019/11979 E. , 2020/3062 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-Sanığın olay tarihinde bir başka soruşturma dosyası nedeniyle ... İlçe Emniyet Müdürlüğü"ne getirildiği, burada ... memuru olan katılan ..."ın masasındaki çantanın içerisinde bulunan 30 TL parayı çalmaya teşebbüs ettiğinin anlaşılması karşısında; eyleminin TCK"nın 142/2-h maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeksizin, yazılı şekilde TCK"nın 142/1-a maddesinden uygulama yapılması,
2-Sanık hakkında değer azlığı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nun 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının korunmasına 03.03.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.