Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/3219 Esas 2015/1897 Karar Sayılı İlamı

İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, işveren tarafından zorla işten el çektirilerek istifa dilekçesi ve ibraname imzalatıldığını iddia ederek hak etmiş olduğu kıdem tazminatı ile fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil ve yıllık izin ücreti alacaklarını talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacı işçinin fazla mesai çalışması yapıp yapmadığı konusunda uyuşmazlık söz konusudur.
Fazla mesai yaptığını ispat yükü işçiye, çalışma olgusunun ispatlanması halinde ücretlerinin ödendiğini ispat yükü ise işverene düşmektedir.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların tanık beyanlarıyla sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalarda bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda davacı dava dilekçesinde haftanın 6 günü 2 vardiya halinde 10.00-18.00 saatleri arasında ve 14.00-22.00 saatleri arasında ve bu 6 günün içinde haftanın 1 günü de 10.00-22.00 saatleri arasında çalıştığını iddia etmiş ve davacı tanıkları bu iddiayı doğrular nitelikte beyanda bulunmuşlardır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının bir vardiyada haftanın 6 günü 9.30-18.00 ve diğer vardiyada ise haftanın 6 günü 10.00-22.00 saatleri arasında mesai yaparak haftada 10,5 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiştir. Davacı iddiası ve tanık beyanlarına göre çalışma düzenindeki vardiya saatleri 10.00-18.00 ile 14.00-22.00 saatleri arasındadır ve sadece hafta da 6 günün bir günü çalışma 10.00-22.00 saatleri arasında olmaktadır. Dolayısıyla vardiyalardan birini 10.00-22.00 saatleri arasında kabul eden ve davacının açıkça dava dilekçesinde vardiyalardan birinde 10.00-18.00 saatleri arasında çalıştığını beyan etmesi karşısında 6100 sayılı HMK"nun 26. maddesine aykırı olarak talep aşılmak suretiyle vardiyanın 9.30"da başladığını kabul eden bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulmuş olması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde davalıya iadesine, 19.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.