Tehdit - yaralama - mala zarar verme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/10773 Esas 2016/14108 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/10773
Karar No: 2016/14108
Karar Tarihi: 7.11..2016

Tehdit - yaralama - mala zarar verme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/10773 Esas 2016/14108 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde sanık hakkında yaralama ve mala zarar verme suçlarından hüküm verilmiştir. Yaralama suçuna karar verilen hüküm yalnızca itiraz yolu açık olup, mala zarar verme suçuna karar verilen hüküm ise cezanın nitelik ve niceliği nedeniyle temyiz edilemez hükümler arasındadır. Tehdit suçuna karar verilen hüküm ise temyiz isteği reddedilememiştir. Mahkeme kararının bazı noktalarında eksiklikler ve yanlış uygulamalar bulunmaktadır, bu nedenle karar bozulmuştur ve yargılama önceki aşamadan yeniden başlayacaktır. Kanun maddeleri ise TCK 29, TCK 53/1-c ve Anayasa Mahkemesi'nin TCK 53/1-b bendine ilişkin 2015/85 sayılı kararından bahsedilmiştir.

4. Ceza Dairesi 2014/10773 E. , 2016/14108 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, yaralama, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık hakkında katılan ..."ya yönelik yaralama eyleminden verilen kararın niteliğine göre yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, sanık ...’nın tebliğnameye uygun olarak, temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
2-Katılan ..."ya yönelik mala zarar verme ve katılan ..."ya yönelik yaralama eylemlerinden kurulan hükümlerde öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ...’nın tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
3-Tehdit eyleminden kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyize gelince,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
a-Sanığın, olayın öncesinde sanık ...’ın kendisini tabancanın kabzasıyla darp ettiğini savunması, adli raporunda savunmasını doğrular bulguların yer alması karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi üzerinde durulup, TCK"nın 29. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmaması,
b-TCK"nın 53/l-(c) maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
c-Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının uygulanması zorunluluğu, Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’nın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 07/11//2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.