Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/16615 Esas 2019/1591 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/16615
Karar No: 2019/1591
Karar Tarihi: 31.01.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/16615 Esas 2019/1591 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanıkların mahkumiyeti kararlaştırıldı ve yapılan incelemeler sonucu hak yoksunlukları ile ilgili Kanun maddelerindeki değişikliklere dair bilgi verildi. Kararda, Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen TCK 53. maddesinde belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması ve yargılama gideri toplamından sanıkların paylarına düşen miktarın CMK 324/4 maddesi ile atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğu halde yargılama giderinin sanıklardan tahsiline karar verildiği belirtildi. Ancak kararın kesinleştiği tarihte sanıklardan tahsili gereken yargılama giderinin terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması gerektiği ifade edildi. Kanun maddeleri ise şöyle sıralandı: TCK 53. madde, CMK 324/4 madde ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2016/16615 E. , 2019/1591 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamından sanıkların paylarına düşen miktar, CMK"nın 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıklardan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıklardan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 31/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.