Yüksek Adalet Bakanlığı"nın, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ...’nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 191/3. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ve 5237 sayılı TCK’nın 191/8 ve 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/04/2016 tarihli ve 2015/304 esas, 2016/120 karar sayılı kararına ilişkin yapılan itirazın reddine ilişkin Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 25/07/2016 tarihli 2016/458 değişik iş sayılı kararının kanun yararına bozulması talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 03/07/2017 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
İncelenen Dosyadan;
1- Sanık hakkında 30/12/2004 tarihli eylem nedeni ile Trabzon Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 08/09/2006 tarihli, 2006/778 iddianame sayılı iddianamesi ile 5237 sayılı TCK"nın 191/1, 53,54 ve 63. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı,
2- Trabzon 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/12/2006 tarihli 2006/242 esas ve 2006/445 karar sayılı, Trabzon Ağır Ceza Mahkemesinin 08/01/2007 tarihli 2006/601 esas ve 2007/1 karar sayılı görevsizlik kararları üzerine Erzurum 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/06/2008 tarihli 2007/217 esas ve 2008/100 karar sayılı kararı ile sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan 5237 sayılı TCK’nın 191/2. Maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararı verildiği, itiraz üzerine Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/12/2015 tarihli 2015/784 değişik iş sayılı kararı ile itirazın kabulune karar vererek verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararı kaldırdığı,
3- İtirazın kabulü üzerine; Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/04/2016 tarihli 2015/304 esas ve 2016/120 karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 191/1 ve 62. maddesi uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezasına hükmettiği ve 5237 sayılı TCK’nın 191/8 ve CMK’nın 231/5. Maddeleri uyarınca hükmün açıklanılmasının geri bırakılmasına karar verdiği, bu kararla birlikte sanık hakkında 5237 satılı TCK’nın 191/3. maddesi uyarınca 1 yıl süreyle tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verdiği, karara karşı yapılan itirazın üzerine Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 25/07/2016 tarihli 2016/458 değişik iş sayılı kararı ile reddedildiği ve kesinleştiği anlaşılmıştır.
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında,
"6545 sayılı Kanun ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrasında yer alan, “Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanununun 191 inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi tedbiri uygulanmayan kişilerle ilgili olarak 191 inci madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir.” biçimindeki düzenleme gereğince, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi sonrasında, sanık hakkında ayrıca 6545 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı Kanun’un 191/3 maddesi uyarınca 1 yıl süre ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmiş ise de; anılan Kanun"un 191/3. maddesindeki "Erteleme süresi zarfında şüpheli hakkında asgari
bir yıl süreyle denetimli serbestlik tedbiri uygulanır. Bu süre Cumhuriyet savcısının kararı ile üçer aylık sürelerle en fazla bir yıl daha uzatılabilir. Hakkında denetimli serbestlik tedbiri verilen kişi, gerek görülmesi hâlinde denetimli serbestlik süresi içinde tedaviye tabi tutulabilir." şeklindeki düzenlemeden de anlaşılacağı üzere, anılan maddenin uygulama alanının uyuşturucu madde bulundurmak veya kabul etmek suçundan başlatılan soruşturma aşamasında kamu davasının açılmasının ertelenmesine karar verilmesi hâli ile sınırlı olduğu gözetilmeksizin, sanık hakkında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmeden Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/04/2016 tarihli ve 2015/304 esas, 2016/120 sayılı kararına sanık müdafii tarafından yapılan itirazın kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.’’ denilerek Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 25/07/2016 tarihli 2016/458 değişik iş sayılı kararının kanun yararına bozulması istenmiştir.
Yapılan incelemede,
6545 sayılı kanunun 68. Maddesi ile değişik TCK’nın 191. Maddesinin 3. Fıkrası uyarınca kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan denetimli serbestlik tedbirine yalnızca soruşturma aşamasında kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı ile birlikte Cumhuriyet savcısı tarafından karar verilebileceği, kovuşturma aşamasında suçtan dolayı kurulan hüküm ve 5320 sayılı kanunun geçici 7. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanılmasının geri bırakılması kararı ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine karar verilemeyeceği, gözetilmeden vaki itirazın reddine karar verilmesi , kanuna aykırı olup, kanun yararına bozma talebi yerinde görüldüğünden Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 25/07/2016 tarihli 2016/458 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun"un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine 08/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.