MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı ve davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi yemekhanesinde aşçı yardımcısı olarak çalışırken iş akdini mobbing ve fazla mesai ücretlerinin ödenmemesi nedeni ile haklı nedenle feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile fazla mesai, ulusal bayram genel tatil ve yıllık izin ücret alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar Cevabının Özeti:
Davalı üniversite vekili, davacının kurum personeli olmadığını, davacının işe alımı, çalışması ve işçilik alacakları ile ilgili tüm sorumluluğun şirkette olduğunu, emir ve talimatları, maaş ve izinleri ilgili şirketten aldığını, elde edemediği maddi haklarını yalnızca işveren şirkete yöneltmesi gerektiğini ve sorumluluğunda yalnızca davalı şirkete ait olduğunu ifade ederek husumet yokluğundan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, davacının disiplinsiz davranışları ve işveren vekiline karşı hakaret fiili taarruzları neticesinde davacının iş akdinin 7 Mayıs 2014 tarihi itibariyle 4857 sayılı Kanun"un 25. maddesi uyarınca feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere göre ve bilirkişi raporu doğrultusunda davacının iş akdinin işveren tarafından haklı sebeple fesih edildiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların tüm, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma hesabına esas çalışma saatleri hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir.
Somut uyuşmazlıkta, davacı 01.03.2008 - 07.05.2014 tarihleri arasında mutfak personeli - aşçı yardımcısı olarak çalışmış olup davacı dilekçesinde haftada 6 gün 05.00 - 16.00 saatleri arasında çalıştığını iddia ederek fazla mesai talebinde bulunmuştur. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 05.00 de ise başladığı ve çıkış saatinin tanık beyanlarına göre ortalama 15.00 de bittiğinin kabulü gerekeceği belirtilerek 1 saat ara dinlenmesi ile haftada 9 saat fazla mesai yaptığı tespit edilmiştir. Yargılama esnasında dinlenen davacı tanıkları ..., ..., beyanlarında ortalama olarak 2014 Mayıs ayı gibi işyerinde vardiya sistemine geçildiği, vardiyalı sisteme geçilmeden önce mesainin 05.00-15.30 -16.00 arası olduğu, vardiyaların ise 05.00-15.00, 08.00-17.00 saatleri arası olduğunu ifade etmişler, davalı tanıkları ... ve ... ise vardiyaların 05.00-14.00 - 08.00-17.00 saatleri olduğunu, vardiya öncesi çalışmaların 05.00-14.00-15.00 civarında olduğunu davacının mesaisinin ortalama haftanın 4 günü 17.00 "e kadar uzadığını, ifade etmişlerdir.
Mahkemece yapılan hesaplama tanık beyanlarına dayanmakta olup gerek davacı gerekse davalı tanık beyanlarına göre davacının iş akdinin vardiya sistemine geçilmeden 2014 Mayıs ayında son bulduğu anlaşılmakla davacı ve davalı tanıkları beyanları ile de davacının çalışmasının 17.00" ye kadar uzadığı belirtildiğinden davacının mesaisinin talebi ile bağlı kalınarak 16.00 da bittiğinin kabulü ile hafta da 6 gün 05.00-16.00 saatleri arasındaki çalışma düzenine göre fazla çalışma alacağı yeniden hesaplanmalıdır.
Mahkemece bu husus gözetilmeden karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 10.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.