Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/9249 Esas 2019/11291 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9249
Karar No: 2019/11291
Karar Tarihi: 03.10.2019

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/9249 Esas 2019/11291 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın basit cinsel saldırı suçundan mahkûm olduğu ancak mahkemece yapılan ceza tayini işleminin hatalı olduğu belirtilmiştir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 102/1 maddesine göre 2 yıldan 7 yıla kadar hapis cezası öngörülmüştür. Ancak suçun sarkıntılık düzeyinde kaldığına dair delillere dayanılarak, 5237 sayılı TCK’nın 102/1 maddesinin son düzenlemesi olan 6545 sayılı Kanun’un 58. maddesi ile değiştirilerek cinsel davranışın sarkıntılık düzeyinde kalması halinde 2 yıldan 5 yıla kadar hapis cezası öngörüldüğü belirtilerek, cezanın yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Mahkemece ceza teşidi yapılmadan alt sınırdan ceza belirlenmesi de hatalı bulunmuştur. Bu nedenlerle, kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 102/1 maddesi
- 6545 sayılı Kanun’un 58. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 61. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 3. maddesi
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi
- 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi

14. Ceza Dairesi 2015/9249 E. , 2019/11291 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı
HÜKÜM : Basit cinsel saldırı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki beyanları, savunma ve tüm dosya kapsamına göre sanığın, mağdure uyuduğu esnada cinsel organına dokunması şeklindeki kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşen eyleminin sarkıntılık düzeyinde kaldığı anlaşılmakla, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nın 102/1. maddesinde yer alan basit cinsel saldırı suçuna ilişkin anılan maddede öngörülen 2 yıldan 7 yıla kadar hapis cezasının alt ve üst sınırları nazara alınıp mahkemece gerekçe gösterilmeden sanık hakkında temel ceza teşdiden 2 yıl 6 ay hapis cezası tayin edilmiş ise de, hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58. maddesiyle yeniden düzenlenen 5237 sayılı TCK"nın 102. maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesinde "cinsel davranışın sankıntılık düzeyinde kalması halinde 2 yıldan 5 yıla kadar hapis cezasına" hükmedileceğinin kabul edilmesi karşısında, anılan düzenlemenin lehe olduğu gözetilerek yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin birinci fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlarla aynı Kanunun 3. maddesinin birinci fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki kanuni düzenleme nazara alınarak mahkemece anılan maddede düzenlenen alt ve üst sınırlar arasında ceza miktarına yönelik takdir hakkı kullanılırken denetime olanak verecek somut gerekçeler gösterilmesi gerektiği gözetilmeyip, yazılı şekilde hüküm fıkrasında takdiren ve teşdiden denilmek suretiyle alt sınırdan ayrılarak temel cezanın teşdiden belirlenmesi,
Hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.