Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/14971 Esas 2019/1569 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/14971
Karar No: 2019/1569
Karar Tarihi: 31.01.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/14971 Esas 2019/1569 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık mahkum edilmiştir. Ancak sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanması ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiği gözetilmemiştir. Anayasa Mahkemesi'nin yürürlüğe giren bir kararı göz önüne alındığında, hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesinde uzlaştırma işlemi yapılması gerektiği sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/6-7. maddesi, 53. maddesi ve 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi gösterilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2016/14971 E. , 2019/1569 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Adli sicil kaydına göre, tekerrüre esas teşkil eden mahkumiyeti bulunan sanık ... hakkında hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 58/6-7. maddesi uyarınca, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanıkların eylemlerine uyan TCK"nın 141/1 maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 31/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.