Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6579 Esas 2020/3936 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6579
Karar No: 2020/3936
Karar Tarihi: 24.06.2020

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6579 Esas 2020/3936 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, gece vakti Erdemli ilçesinde seyrederken yolunun kesilmesi sonucu taşlı saldırıya uğramıştır. Saldırı sırasında sanık, kaçmaya çalışırken kazayla bir kişiyi çarparak yaralamıştır. Yargılama sonucunda, sanığın kendisini ve yolcularını korumaya çalışırken heyecan, korku ve telaş içinde meşru savunma sınırlarını aştığı anlaşılmıştır. Bu sebeple, sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Kararda, TCK'nın 27/2. maddesi uyarınca \"ceza verilmesine yer olmadığına\" karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Karar, CMK'nın 223/2-c ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddeleri uyarınca beraat kararı verilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmuştur.

12. Ceza Dairesi 2019/6579 E. , 2020/3936 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-c. maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin kusura, sanığın mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü gece vakti Mersin ili Erdemli ilçesi D-400 karayolunda sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile seyri sırasında yolda eylem yapan bir grup tarafından yolunun kesildiği ve aracının taşlandığı, taşların aracın içine girerek sanığa da isabet ettiği, sanığın kalabalığın içinden kurtulmak için aracını sürmeye devam ettiği sırada katılana çarptığı, çarpma neticesinde katılanın kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda, sanığın kendisine ve aracında yer alan yolculara yönelik yinelenen saldırıdan kurtulmak amacıyla mazur görülebilecek bir heyecan, korku veya telaş ile meşru savunma sınırlarını aştığı anlaşılmakla, sanık hakkında TCK"nın 27/2. maddesi uyarınca "ceza verilmesine yer olmadığına" karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde beraatine karar verilmesi;
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 24/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.