MAHKEMESİ : BURSA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 5. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İnegöl 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 20/09/2017 tarih ve 2016/67 E- 2017/190 K. sayılı kararın davacı-karşı davalı vekili ile davalı-karşı davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine-kabulüne dair Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi"nce verilen 28/05/2018 tarih ve 2018/22 E- 2018/414 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı-karşı davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı/karşı davalı vekili, müvekkilinin mobilya ayakları tasarımının 5 yıl süreyle koruma altına alındığını, davalı/karşı davacı tarafından 2016/1 Misline başlıklı bültenin 6"ıncı sayfasında VA 490-02 ceviz-valnut olarak tanıtılan ürünün müvekkilinin tescilli tasarımı ile aynı olduğunu, bu durumun Kayseri 1. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2015/63 D.İş sayılı dosyası ile tespit edildiğini, davalı/k.davacının müvekkili adına tescilli tasarımı taklit etmek suretiyle üretmeye ve kataloğunda kullanmaya başladığını, tasarım hakkına tecavüz eyleminin haksız rekabet teşkil ettiğini ileri sürerek, müvekkiline ait tasarımın üretiminin önlenmesi, üretimde kullanılan makine, kalıp ve cihazlara el konulması ile haksız rekabetin tespiti ve önlenmesine, fazlaya ilişkin dava hakkı saklı kalmak kaydı ile davalı/k.davacının eyleminden dolayı yoksun kalınan kazanç ve uğranılan maddi zarara istinaden 1.000,00 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminatın davalı/k.davacıdan alınmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı/k.davacı vekili, esas dava yönünden davacı/k.davalı şirketin tasarımının yenilik ve ayırt edici nitelik taşımadığını, müvekkilinin eylemlerinin tecavüz ve haksız rekabet niteliğinde olmadığını, Kayseri 1.Sulh Hukuk Mahkemesinin 2015/63 D.İş sayılı dosyasında yürütülen işlemlere müvekkili tarafından son anda müdahil olunabildiğini, bu nedenle davacı/k.davalı şirketin tasarım belgesinin hükümsüzlüğü için dava açıldığını, davacı/k.davalının dava konusu edilen tasarıma ilişkin başvuru tarihinin 27.01.2015 olduğunu, halbuki sözkonusu tasarımın bu tarihten çok önce müvekkili ve diğer firmalar tarafından kamuoyuna sunulduğunu, davacı/k.davalı adına tescilli bulunan tasarımın yenilik ve ayırt edicilik vasfına haiz olmadığının dergi ve kataloglarla ispat edildiğini ileri sürerek, asıl dava yönünden davanın reddini ve karşı dava yönünden davacı/k.davalı tarafa ait 2015/00535-1 ile 2015/00535-2 numaralı tasarımların 554 sayılı KHK"nin 5-6-7 ve 43"üncü maddeleri gereğince yeni ve ayırt edici niteliği haiz bulunmaması nedeniyle hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; 2008, 2010, 2012, 2013 tarihli görsellerde yer alan mobilya ayaklarının davacı/k.davalı adına tescilli 2015/00535-1 ve 2015/00535-2 no"lu tasarımlar ile ayırt edilemeyecek kadar benzer olduğu, davacı/k.davalıya ait tasarımların tescil başvuru tarihinde yeni olarak kabul edilemeyeceği, ayırt edilemeyecek derecede benzerlerinin tescil başvuru tarihinden önce kamuya sunulmuş olduğu, 554 sayılı KHK"nin 5, 6 ve 7 inci maddeleri uyarınca yenilik ve ayırt edicilik niteliği taşımadığı, 554 sayılı KHK"nin 43/1-a maddesi kapsamında hükümsüzlük şartlarının oluştuğu gerekçesiyle, asıl davanın reddine ve karşı davanın kabulü ile tasarımların hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Karar, taraf vekillerince istinaf edilmiştir.
Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi tarafından tüm dosya kapsamına göre yapılan istinaf incelemesi sonucunda; yerel mahkeme kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle, davacı/k.davalı yanın istinaf talebinin reddine, davalı/k.davacı vekilinin istinaf talebi için ise; asıl davada davacı/k.davalı yanın fazlaya ilişkin haklarını saklı tutmak kaydı ile talep ettiği 1000,00 TL maddi tazminat talebinin reddedilmesi nedeniyle, davalı/k.davacı lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan ...Ü.T."nin 13 üncü maddesinin 2"inci fıkrasına göre, reddedilen miktarı geçmeyecek şekilde vekalet ücreti tayin edilmesi gerektiği gerekçesiyle, davalı/k.davacının istinaf talebinin kabulü ile, ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak ve yeniden hüküm kurularak, asıl dava yönünden; davacı/k.davalı tarafından açılan davanın reddi ile maddi tazminat için belirlenen 1.000,00 TL ile manevi tazminat için belirlenen 2.860,00 TL maktu vekalet ücretlerinin davacı/k. davalıdan alınarak davalı/k.davacıya verilmesine, karşı dava yönünden ise; karşı davanın kabulü ile dava konusu 2015/00535 tescil numaralı çoklu endüstriyel tasarımın (1 ve 2 sayılı) hükümsüzlüğüne ve belirlenen 2.860,00 TL maktu vekalet ücretinin davacı/k.davalıdan alınarak davalı/k.davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Karar, davacı/k.davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı-karşı davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 52,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacı-karşı davalıdan alınmasına, 17/09/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.