Nitelikli cinsel saldırı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/4191 Esas 2019/11289 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4191
Karar No: 2019/11289
Karar Tarihi: 03.10.2019

Nitelikli cinsel saldırı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/4191 Esas 2019/11289 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 5. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine, basit cinsel saldırı suçundan ise mahkumiyetine dair verilen hükümlere ilişkin yapılan istinaf değerlendirmesinde, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraat kararı esasen reddedilerek, basit cinsel saldırı suçundan kurulan mahkumiyet hükmü de ilk derece mahkemesinde sunulan delillerin yeterli olmaması nedeniyle esastan reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 109/2. maddesi (ağırlaştırıcı sebepler) ve 230/1-b. maddesi (delillerin değerlendirilmesinde uygunluk) belirtilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2019/4191 E. , 2019/11289 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraati ile basit cinsel saldırı suçundan mahkumiyetine dair İzmir 5. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 12.02.2018 gün ve 2017/58 Esas, 2018/31 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden esastan, basit cinsel saldırı suçundan kurulan hüküm yönünden ise düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
İlk derece mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonucunda sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine dair kurulan hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen karar temyiz edilmiş ise de atılı suçla ilgili TCK"nın 109/2. maddesinde öngörülen ağırlaştırıcı nedenler nazara alınmaksızın temel cezanın üst sınırının on yılın altında olması nedeniyle Bölge Adliye Mahkemesince verilen karar 5271 sayılı CMK"nın 286/2-g. maddesi gereğince kesin olduğundan anılan hükme ilişkin temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında basit cinsel saldırı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Olayın oluş şekli, katılan mağdure Nebiha"nın aşamalardaki sübuta yönelik çelişkili beyanları ve tüm dosya içeriğine göre sanığın, yaşanan kavga ortamında cinsel amaçla hareket ettiğine dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmaması karşısında, ilk derece mahkemesinin sübuta yönelik delillerin değerlendirilmesine ilişkin olarak 5271 sayılı CMK"nın 230/1-b. maddesine uygun düşmeyen gerekçeyle basit cinsel saldırı suçundan kurduğu mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine yazılı şekilde düzeltilerek esastan reddine karar verilmesi suretiyle aynı Kanunun 289/1-g. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan mağdure Nebiha vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin 04.07.2018 gün ve 2018/1623 Esas, 2018/1346 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, bozma sebebine göre sanığın TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu veya hükümlü olmadığı takdirde derhal salıverilmesinin ilgili yerlere en seri şekilde bildirilmesi için müzekkere yazılmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesine gönderilmesine, 03.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.