Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12356 Esas 2020/3934 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12356
Karar No: 2020/3934
Karar Tarihi: 24.06.2020

Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12356 Esas 2020/3934 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın maddi hasarlı trafik kazasına sebebiyet vermesi sonrasında yapılan alkol kontrolünde 1.17 promil alkollü olduğunun tespit edilmesi üzerine trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkumiyetine karar verildi. Ancak, hükmün adli para cezasına çevrilmesinde Kanunun belirtilmemesi nedeniyle temyiz itirazları yerinde görüldü ve hüküm bozuldu. Yeniden yargılamayı gerektirmeyen hususlarda, hükmün TCK’nın 52/2. maddesi uyarınca onanması kararlaştırıldı. Kanun maddeleri ise TCK'nın 179/3-2, 62, 50/1-a ve 52/2. maddeleridir.

12. Ceza Dairesi 2019/12356 E. , 2020/3934 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 50/1-a, 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;
Maddi hasarlı kazaya sebebiyet vermesi neticesinde yapılan alkol kontrolünde güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak şekilde 1.17 promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edilen sanık hakkında hükmedilen 25 gün hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, bir gün karşılığı meblağın belirlenmesine dayanak olan yasa maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün dördüncü paragrafında yer alan "TCK"nın 52. maddesi" ibaresinin çıkarılarak yerine TCK"nın 52/2. maddesi" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/06/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.