Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/30640 Esas 2019/4114 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/30640
Karar No: 2019/4114
Karar Tarihi: 19.02.2019

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/30640 Esas 2019/4114 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi         2015/30640 E.  ,  2019/4114 K.

    "İçtihat Metni"



    MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ


    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    YARGITAY KARARI

    A) Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 01/08/2003 tarihinde fiili olarak işe başladığını, sigorta bildiriminin 01/10/2003 tarihinde yapıldığını, son ücretinin sosyal yardımlar dahil 2.300,00 TL olduğunu ancak kuruma asgari ücret üzerinden bildirim yapıldığını, iş akdinin haksız olarak feshedildiğini, davacıya kıdem tazminatı olarak 12.000 TL ödendiğini ancak fazla çalışma ücretleri ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti ve hafta tatili ücretinin ödenmediğini, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını ileri sürerek, bakiye kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücretinin davalıdan tahsilini istemiştir.
    B) Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davacının kendi rızası ile işi bıraktığını ve anlaşma yoluyla 12.000 TL kıdem tazminatı ödendiğini, yazlık site olan işyerinin yılın 4 ayı faal olduğunu 8 ayı ise işlerin düştüğünü, bu nedenle eksik mesai yapıldığını, davacının boş kaldığı sürelerde inşaat onarım işiyle uğraştığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
    C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti
    Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    D) Temyiz:
    Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
    E) Gerekçe:
    Davalı vekili 28/11/2014 tarihli dilekçesiyle dört tanık ismi bildirmiş, Mahkeme bu tanıklardan sadece ikisini dinlemiştir. Davalı tarafından ismi bildirilen diğer iki tanık yönünden ise hiçbir işlem yapılmamıştır.
    HMK"nın 241. maddesi Mahkemeye ispat edilmek istenen husus hakkında yeter derecede kanaat edindiği takdirde geri kalan tanıkları dinlememe yönünde takdir hakkı vermiş ise de, Mahkemece bu yönde alınmış bir ara karar da bulunmamaktadır.
    Sonuç itibariyle, Mahkemenin davalının gösterdiği dört tanıktan sadece ikisini dinleyip, herhangi bir gerekçe göstermeden diğer iki tanığı dinlemeden davayı karara bağlaması, davalının savunma hakkının ihlali niteliğinde olup, kararın sırf bu nedenle bozulması gerekmiştir.
    F) Sonuç:
    Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 19.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.