Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
İİK.nun  82/12. maddesi  gereğince, borçlunun  (haline münasip) evi  haczedilemez. Bir meskenin borçlunun haline uygun olup olmadığı  adı geçenin  haciz  anındaki sosyal  durumuna  ve borçlu ile ailesinin ihtiyaçlarına göre  belirlenir.  Buradaki  (aile)  terimi, geniş anlamda  olup, borçlu  ile birlikte  aynı çatı  altında yaşayan, bakmakla  yükümlü  olduğu  kişileri kapsar. Mahkemece  borçlunun  sözü  edilenlerle birlikte barınması  için zorunlu  olan haline  münasip meskeni  temin etmesi  için gerekli  bedel bilirkişilere tesbit ettirildikten sonra,  haczedilen yerin kıymeti  bundan  fazla ise  satılmasına karar verilmeli ve satış  bedelinden  yukarıda  nitelikleri belirlenen  mesken  için gerekli  olan miktar  borçluya  bırakılmalı, kalanı alacaklıya  ödenmelidir.
Somut olayda Mahkemece yukarıdaki kurala uygun olarak inceleme yapılmış ve 14.6.2007 tarihli bilirkişi raporunda borçlunun bakmakla yükümlü olduğu kişilerle birlikte haline münasip bir evi 200.000.YTL. bedel karşılığında alabileceği açıklanmıştır.
Bu durumda, Mahkemece "gerekçesi açıklanmadan" satış bedelinden borçluya haline münasip ev alabilmesi için 100.000.YTL.nin ayrılıp verilmesi isabetsizdir.  
SONUÇ :Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 17/01/2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.