Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6591 Esas 2020/3933 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6591
Karar No: 2020/3933
Karar Tarihi: 24.06.2020

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6591 Esas 2020/3933 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanıkların taksirle yaralama suçuyla yargılanması sonucunda mahkeme, suçun sanıklar tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçesiyle beraat kararı vermiştir. Sanıkların korkulukları kilitledikleri ancak insanların sürekli kilitleri kırdığı beyanlarının dışında, sanıkların korkulukları kilitlemediklerine dair herhangi bir delil bulunmamaktadır. Mahkeme kararı, temyiz edilerek incelenmiş ve katılan vekilinin kusura ve mahkumiyet kararına ilişkin temyiz itirazları reddedilmiştir. Dosyada eksik inceleme bulunduğu gerekçesiyle, savcının cezalandırılmalarına karar verilmesi gerektiği yönündeki temyiz itirazı da reddedilmiştir. Kararda CMK'nın 223/2-e maddesi referans olarak verilmiştir. Bu madde, taksirle işlenen suçlarda cezanın cürüme teşebbüs hallerinde yarı oranda azaltılmasını düzenlemektedir.

12. Ceza Dairesi 2019/6591 E. , 2020/3933 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm katılan vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü, zabıta memuru sanıklar tarafından, düzenli yapılan uygulama gereği, yolun trafiğe kapatılması için yerleştirilen demir korkulukların 4 yaşındaki katılanın üzerine düşmesi nedeniyle katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda, korkulukların kilitli olmaması nedeniyle düşmesi karşısında, sanıkların korkulukları kilitlediklerini ancak insanların geçmek için sürekli kilitleri kırdıklarını beyan ettiği, sanıkların korkulukları kilitlemediğine dair dosya muhteviyatında başkaca bir delil bulunmadığı da anlaşılmakla,
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun sanıklar tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçesi gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin kusura, mahkumiyet kararı verilmesi gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin, mahalli Cumhuriyet savcısının eksik inceleme ile karar verildiğine, sanıklara atılı suçun sabit olduğuna ve cezalandırılmalarına karar verilmesi gerektiğine dair temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 24/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.