MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, 01.10.1995-26.05.2014 tarihleri arasında Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine başvuru tarihinden itibaren emekliliğe hak kazandığına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

Dava, davacının 01.10.1995- 26.05.2014 tarihleri arasında Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğu ve yaşlılık aylığına hak kazandığı istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacının 01.10.1995-29.02.2012 tarihleri arasında tarım bağkur sigortalısı olduğunun tespitine, davacıya dava tarihini takip eden aybaşı olan 01.01.2015 tarihinden itibaren kısmi yaşlılık aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş kararları; Kurumun prim alacaklarını Bakanlar Kurulu kararı ile ürün bedellerinden tevkifat suretiyle tahsil etmesi halinde, Bağ-Kur’un prim ödenmesine rağmen, sigortalıyı re’sen kayıt ve tescil etmemesi, yasanın kendisine yüklediği re’sen tescil yükümlülüğüne aykırılık teşkil ettiğinden, prim tevkifatının yapıldığı tarihi izleyen aybaşından itibaren sigortalı olarak kabulü gerektiği yönündedir.
İlk prim kesintisini izleyen yıllarda prim kesintisi veya ürün tesliminin gerçekleştiğinin belirlendiği durumlarda, bu yıllar için de tespit kararı verilmesi gerekmektedir.
Tarım Bağ-Kur sigortalılığının temel koşulu 2926 sayılı Yasanın 2/1 ve 3/b maddelerinde belirtildiği gibi, tarımsal faaliyette bulunmaktır. Prim tevkifatına dayalı tespit davasında, salt ziraat odası ve kooperatif kaydı gibi belgelerin bulunması, davanın kabulü için yeterli değildir. Tarımsal faaliyetin sürdüğünün, faaliyete ilişkin olarak hangi tarımsal ürünlerin üretildiği, nereye satıldığı veya teslim edildiği gibi hususlar da somutlaştırılarak belirlenmelidir. Prim tevkifatı ve ürün tesliminin, iki yıla kadar olan süre dışında süreklilik arzettiği hallerde de, tarımsal faaliyetin sürekli olduğu kabul edilebilir.
Somut olayda, davacının 26.05.2014 tarihinde başlayan 2926 sayılı Yasa kapsamında Tarım Bağ-Kur sigortalılığının aynı gün sona erdiği, 10.03.1995 tarihli müstahsil makbuzundaki % 1" lik bağkur kesintisinin kurum hesabına intikal ettiği ancak ekli listesi bulunmadığı için davalı kurum tarafından kabul edilmediği, davacının 21.01.1995 tarihli %1" lik bağkur kesintisi olan müstahsil makbuzu sunduğu, yine bağkur kesintisi yapılıp yapılmadığı ve tarihi okunaklı olmayan bir kısım müstahsil makbuzları sunduğu, 1995- 2014 yılları arasında yukarıdaki ilkeler doğrultusunda teslim ettiği ürünlerden prim kesintisi yapılıp yapılmadığı araştırılıp buna göre karar verilmesi gerekirken hatalı değerlendirme ile davacının tarım faaliyetine devam ettiği gerekçesiyle ilk tevkifat sonrasında 29.02.2012 tarihine kadar kesintisiz tarım bağkurluluğuna karar verildiği anlaşılmıştır.
Yapılacak iş, öncelikle davacının sunduğu müstahsil makbuzlarının asıllarını ya da okunaklı suretlerini davacı ve makbuzu veren ilgili firmalardan istemek, davacıya varsa ürün sattığı kişi, kurum ve kuruluşları açıklattırmak, buralardan ürün bedellerinden prim kesintisi yapılıp yapılmadığını sormak, yapılmış ise belgelerini getirtmek, teslim ettiği ürünlerden hangi tarihlerde prim kesintisi yapıldığını araştırmak, tüm ürün teslimi ve prim kesintisi tarihleri tespit edilerek yukarıda anlatılan ilkeler ışığında davacının Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğu süreleri tespit etmek, bundan sonra yaşlılık aylığı koşullarını değerlendirmekten ibarettir.
O halde, davalı kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 20.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.